TRAMWAJE WARSZAWSKIE
STRONA PRYWATNA


PRZETARGI TABOROWE TRAMWAJÓW WARSZAWSKICH


Dostawa 29 częściowo niskopodłogowych tramwajów 116N, 116Na i 116Na/1 w latach 1998-2000 nie rozwiązała problemów taborowych TW. Nadal większość taboru stanowiły tramwaje wysokopodłogowe, niezbyt przyjazne pasażerom (zwłaszcza starszym). Dużą część z nich stanowiły wyprodukowane w latach 60-tych wagony 13N, po 30 latach użytkowania już mocno wyeksploatowane i technicznie przestarzałe, pomimo ciągłych remontów nie dające komfortu podróżowania. Właściciel przedsiębiorstwa - miasto stołeczne Warszawa - podjął decyzję o większym zaangażowaniu finansowym w zakup nowego taboru (co zresztą nie było dziwne, z jednej strony biorąc pod uwagę nadchodzące w 2002r. wybory samorządowe, a z drugiej strony zapisy Strategii Rozwoju Transportu, stawiające nacisk na promocję komunikacji publicznej). Latem 2000r. zarząd Warszawy podjął decyzję o sfinasowaniu zakupu 215 autobusów niskopodłogowych i 60 tramwajów niskopodłogowych. Pieniądze miały pochodzić bezpośrednio z budżetu miasta oraz z kredytu bankowego udzielonego miastu latem przez Bank Przemysłowo-Handlowy. Jednocześnie przyjęto nietypowy sposób płatności - zapłata miała być dokonywana przez 3 lata (a nie od razu przy dostawie) - w ten sposób faktycznie to producenci taboru częściowo kredytowaliby zakup.

W dniu 31 października 2000r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły przetarg dwustopniowy na dostawę 60 wieloczłonowych, niskopodłogowych wagonów tramwajowych, z terminem dostaw w latach 2002-2004. Przetarg prowadzony był z zastosowaniem preferencji krajowych, kryteriami wyboru były: cena (koszt) - 55% wagi, doświadczenie i przygotowanie fachowe (techniczne) oferenta - 5% wagi, warunki gwarancji i serwisu - 10% wagi, rozwiązania techniczne i technologiczne, niezawodność, koszty eksploatacji, estetyka - 30% wagi. Termin składania ofert wyznaczono na 13 grudnia 2000r. Na początku grudnia termin składania ofert został przesunięty (oficjalnie - na prośbę producentów) o prawie dwa miesiące.

Niewykluczone że zmiana terminu wynikała także z chęci zaprezentowania warszawiakom oferowanych tramwajów (a przynajmniej - jednego z nich). W grudniu bowiem Alstom pokazał wyprodukowany przez siebie tramwaj NGT8D (nazwa handlowa - Citadis 200) z Magdeburga. Magdeburski NGT8D jest tramwajem jednokierunkowym, trójczłonowym o długości 29,3m. Pudło wagonu wykonane ze stali nierdzewnej opiera się na 4 wózkach - 2 skrajne (napędowe) mają rozstaw osi 1800mm i koła o średnicy 590mm, dwa wózki toczne (znajdujące się pod środkowym członem) są niższe, rozstaw ich osi wynosi 1200mm, a średnica kół 410mm. Wagon NGT8D jest wagonem częściowo niskopodłogowym - część niskopodłogowa (wysokość nad główką szyny 350mm) stanowi około 70% i znajduje się w środkowej części wagonu, natomiast w częściach skrajnych (nad wózkami napędowymi) podłoga znajduje się na wysokości 590mm nad główką szyny. Wagon znajdował się w Warszawie w dniach 8 grudnia 2000r. - 9 stycznia 2001r, stacjonował na zajezdni R-2 Praga, kursował planowo na linii 7.

Ostatecznie do przetargu przystąpiły 4 firmy - Alstom (oferował wagony Citadis 200 i Citadis 300), AdTranz, Bombardier i Siemens. Co ciekawe, otwarcia ofert dokonano "za zamkniętymi drzwiami". Po wstępnej ocenie okazało się że oferty 3 firm nie spełniały wymagań narzuconych przez TW - w rezultacie te oferty zostały odrzucone, a 15 lutego 2001r. przetarg został unieważniony (ówczesne prawo zamówień publicznych nakazywało unieważnienie przetargu, jeśli pozostała tylko jedna oferta niepodlegająca odrzuceniu).
Zamiast niskopodłogowców na warszawskie torowiska zaczęły tymczasem trafiać nowe wagony 105N2k/2000, zamówione w czerwcu poprzedniego roku w fabryce Alstom-Konstal z Chorzowa (40+22 wagony). Nowe tramwaje były technologicznie nowocześniejsze od swych poprzedników w TW a zarazem zdecydowanie tańsze niż planowane niskopodłogowce (kosztowały około 1,4 mln zł za szt.). Wagony te miały jednak poważną wadę - były wysokopodłogowe, co nie wpływało korzystnie na wizerunek komunikacji tramwajowej w opinii prasy i pasażerów, zwłaszcza w porównaniu z komunikacją autobusową (siostrzanemu przedsiębiorstwu przewozowemu czyli MZA udało się w tym czasie zakupić aż 265 niskopodłogowych autobusów).





Nic więc dziwnego że TW nie zrezygnowały i 14 marca 2001r. ogłosiły po raz drugi przetarg dwustopniowy na dostawę 60 wieloczłonowych niskopodłogowych wagonów tramwajowych. Termin składania ofert określono na 11 maj 2001r. Zgodnie z ówczesnym prawem postępowanie miało być prowadzone z zastosowaniem preferencji krajowych. Kryteriami wyboru oferty były cena (koszt) - 55% (wagi przy wyborze dostawcy), rozwiązania techniczne, technologiczne i estetyka - 30% wagi, koszty przedłużenia gwarancji - 10% wagi, oraz deklarowana sprawność techniczna - 5% wagi. Dostawa pierwszej partii wagonów miała nastąpić półtora roku od podpisania kontraktu.

Wiosną (w trakcie trwania przetargu) swój produkt zaprezentowała kolejna firma - AdTranz. Zaprezentowany wtedy tramwaj - berliński
GT6N - jest tramwajem jednokierunkowym, trójczłonowym o długości 27,32 m. Pudło wagonu o konstrukcji wykonanej ze stali nierdzewnej opiera się na 3 wózkach napędowych (każdy z nich posiada jedną parę kół tocznych i jedną parę kół napędzanych, każda para kół jest połączona ze sobą osią portalową), podłoga na całej długości znajduje 350mm powyżej główki szyny. Wagon znajdował się w Warszawie od 17 marca do 27 marca 2001r, stacjonował na zajezdni R-3 Mokotów i przez kilka dni kursował na linii 36, po czym powrócił do Berlina. Niedługo później okazało się jednak że prezentacja była daremna - AdTranz został wykupiony przez konkurenta (firmę Bombardier) a nowy właściciel zarzucił produkcję prezentowanego modelu (pośrednio dzięki postawionemu przez organy UE wymogowi udostępnienia części rozwiązań konstrukcyjnych innym producentom).

Także i tym razem przesunięto termin otwarcia ofert - jednak tylko o dwa tygodnie. 25 maja 2001r. otwarto oferty - okazało się że do przetargu stanęły dwa konsorcja:
- Alstom Konstal z Chorzowa i Alstom Transport z Paryża
- wiedeński Bombardier Wien Schinenfahrzeuge, wiedeński Elin EBG Traction i wrocławski Adtranz Pafawag.
Alstom zaoferował tramwaj Citadis 302. Oferowany tramwaj (prawie identyczny z wagonem dla Rotterdamu) był wagonem całkowicie niskopodłogowym, pięcioczłonowym, opartym na trzech wózkach (skrajnych napędowych i środkowym tocznym), pudło wagonu zaprojektowano w mieszanej technologii - podłoga wykonana miała być ze stali, natomiast ściany boczne i dach z aluminium. Wagon miał posiadać tylko 4 pary drzwi. Cena jednego wagonu oszacowana została na 4-6 mln zł.
Bombardier zaoferował wagony Cityrunner. Oferowany tramwaj miał 29,5 m długości, był całkowicie niskopodłogowy, pięcioczłonowy (pudło o konsktrukcji stalowej oparte było na trzech wózkach - skrajnych napędowych i środkowym tocznym). Wagon miał posiadać 6 drzwi (skrajne pojedyncze, pozostałe podwójne). Cena wagonu miała wynosić około 5-7 mln zł.
Dostawa pierwszej partii wagonów możliwa była najwcześniej 18-22 miesięcy od wyboru producenta, czyli w pierwszej połowie 2003 r. Obie firmy zapewniły, że jeśli wygrają przetarg, wagony będą produkować w Polsce - Bombardier we wrocławskim Pafawagu, a Alstom w chorzowskim Konstalu.


W trakcie oceny ofert Bombardier zaprezentował w Warszawie tramwaj Cityrunner (wyprodukowany dla austriackiego Grazu). Wagon ten jest wagonem jednokierunkowym, 5-członowym, o całkowitej długości 27,0 m i szerokości 2,2 m. Wagon jest całkowicie niskopodłogowy - wysokość podłogi nad główką szyny wynosi 350mm. Pudło opiera się na 3 wózkach - 2 napędowych (skrajne) i 1 tocznym (środkowy) - każdy wózek posiada po 4 niezależne półosie (na których są umieszczone koła) co umożliwia zachowanie jednakowego poziomu niskiej podłogi na całej długości wagonu. Firma zapowiedziała, że oferowany w przetargu tramwaj (choć zbliżony do pokazywanego wagonu) będzie odpowiednio dostosowany do warszawskich warunków - przede wszystkim miał być pojemniejszy (poprzez zmniejszenie liczby siedzeń), szerszy (2,3 m) i dłuższy (29,5 m) od zaprezentowanego modelu, inna miała być także konstrukcja wózków (z pełnymi osiami). Modyfikacje te miały zostać zaprojektowane wspólnie przez Bombardiera i warszawską firmę nCart.

Obaj oferenci zostali (w sierpniu 2001r.) dopuszczeni do drugiego etapu przetargu. W trakcie dalszych negocjacji pojawiły się jednak problemy, których przyczyną były nietypowe warunki płatności za dostawy. Obaj oferenci domagali się korzystniejszych dla siebie warunków finansowanych, czego z kolei nie mogły spełnić TW (m.in. z powodu pogorszenia w ciągu roku sytuacji finansowej miasta). Ostatecznie Bombardier wycofał swoją ofertę, co w związku z ówczesnymi przepisami prawnymi (wymóg co najmniej dwóch ważnych ofert) doprowadziło w połowie października do unieważnienia przetargu.





Kolejny (już trzeci) przetarg ogłoszono 29 października 2001r. Tym razem był to jednostopniowy przetarg nieograniczony na dostawę wieloczłonowych niskopodłogowych wagonów tramwajowych. Otwarcie ofert zaplanowano już na 10 grudnia 2001r. Także i tym razem zgodnie z wymogami prawa zastosowano preferencje krajowe. Podobnie jak w poprzednim przetargu kryteriami wyboru oferty były: cena (koszt) - 55% wagi, rozwiązania techniczne, technologiczne i estetyka - 30% wagi, koszty przedłużenia gwarancji - 10% wagi i deklarowana sprawność techniczna - 5%. Pierwsze tramwaje miały dotrzeć do Warszawy w IV kwartale 2003r, a całe zamówienie miało być zrealizowane do końca 2005r. W dniu 10 grudnia 2001r. (tym razem zgodnie założonym harmonogramem) otwarto oferty. Do przetargu zgłosiły jak poprzednio dwie firmy - Alstom i Bombardier.
Alstom ponownie zaoferował tramwaje Citadis 302, za które oczekiwał tym razem 464 mln 768 tys. zł. Oferowany tramwaj (prawie identyczny z wagonem dla Rotterdamu) był wagonem całkowicie niskopodłogowym, pięcioczłonowym, opartym na trzech wózkach (skrajnych napędowych i środkowym tocznym), pudło wagonu zaprojektowano w mieszanej technologii - podłoga wykonana miała być ze stali, natomiast ściany boczne i dach z aluminium. Wagon miał posiadać tylko 4 pary drzwi.
Bombardier za 559 mln zł zaoferował wagony Cityrunner. Oferowany tramwaj miał 29,5 m długości, był całkowicie niskopodłogowy, pięcioczłonowy (pudło o konsktrukcji stalowej oparte było na trzech wózkach - skrajnych napędowych i środkowym tocznym). Wagon miał posiadać 6 drzwi (skrajne pojedyncze, pozostałe podwójne).


Do złożonych ofert obie firmy dołączyły zastrzeżenia, dotyczące m.in. finansowania kontraktu oraz warunków serwisu i udostępnienia TW dokumentacji technicznej (mniej korzystne niż oczekiwał zamawiający). Warunki obu oferentów okazały się niemożliwe do zaakceptowania przez TW i w konsekwencji 20 grudnia 2001r. przetarg został unieważniony.





Kolejny przetarg na zakup tramwajów niskopodłogowych miał zostać ogłoszony w 2002r. Ostatecznie do tego nie doszło - na przeszkodzie stanęły problemy finansowe miasta i nadchodzące wybory samorządowe. Władze Warszawy uznały że większy kapitał polityczny zbiją na inwestycjach drogowych niż na poprawie transportu publicznego. W konsekwencji tej decyzji pieniądze przeznaczone pierwotnie na sfinansowanie zakupu tramwajów zostały przekazane ZDM m.in. na przebudowę ulic Górczewskiej i Wołoskiej (co ciekawe obie inwestycje były niezgodne z założeniami Strategii Rozwoju Transportu, przewidującej niepodejmowanie inwestycji poprawiających dostęp samochodów do centrum miasta). Nieoczekiwanie jednak ta decyzja miała także dobre strony dla przedsiębiorstwa. Dzięki niej TW sp.z o.o. uniknęły obciążenia spłatami rat kredytowych po przekształceniu w grudniu 2002r. z zakładu budżetowego w samodzielną spółkę prawa handlowego (co spotkało siostrzaną spółkę MZA sp.z o.o., hamując na 3 lata jej inwestycje).





Brak dostaw nowego taboru był jednak coraz bardziej odczuwalny. Celem poprawy sytuacji TW zadecydowały o kolejnym (czwartym już) przetargu na tramwaje niskopodłogowe. Tym razem spółka miała samodzielnie sfinansować zakup taboru (bez jakiegokolwiek wsparcia ze strony miasta), toteż zaplanowano zakup mniejszej liczby tramwajów niż poprzednio. W dniu 29 stycznia 2004r. został ogłoszony przetarg nieograniczony na dostawę w latach 2005-2006 15 szt. przegubowych, wieloczłonowych, całkowicie niskopodłogowych wagonów tramwajowych z napędem silnikami asynchronicznymi prądu przemiennego. Kryteriami wyboru ofert zostały: cena (koszt) - 55%, rozwiązania techniczne i technologiczne - 35% oraz koszt płatnego serwisowania na warunkach gwarancji - 10%. Warunkiem dopuszczenia do przetargu było wykazanie wyprodukowania co najmniej 10 tramwajów całkowicie lub częściowo niskopodłogowych z napędem silnikami asynchronicznymi, homologacją w kraju ich użytkownika i minimum dwuletnim okresem eksploatacji z pozytywną opinią użytkownika. Dostawa miała nastąpić od połowy 2005r do końca 2006r. Termin składania ofert upływał 15 marca 2004r. TW oceniło że każdy z wagonów będzie kosztował około 7-8 mln zł. Warunki przetargu okazały się nazbyt wygórowane w ocenie producentów taboru tramwajowego - do przetargu nie stanął żaden oferent. Przedstawiciele Alstomu już dzień przed terminem złożenia ofert ogłosili, że nie wystartują, motywując to nieopłacalnością (przy takiej wielkości zamówienia) montażu wagonów w kraju (a tylko taka opcja pozwalała zmieścić się w oczekiwanych przez TW widełkach cenowych), zwłaszcza przy wymaganych przez prawo zamówień publicznych preferencjach dla producentów krajowych. Tak więc z powodu niezłożenia żadnej oferty w przewidzianym terminie przetarg został unieważniony.





Widoczny brak zainteresowania dużych producentów taboru tramwajowego przełożył się na dalsze zamierzenia TW w kwestii odnowy taboru. Ograniczone możliwości finansowe i konieczność pilnej wymiany najstarszych wagonów zmusiły do podjęcia decyzji o zakupie tramwajów wysokopodłogowych - tańszych i teoretycznie łatwiej dostępnych w kraju, natomiast decyzje o zakupach wagonów niskopodłogowych odkładając na odleglejszą przyszłość (wiążąc te potencjalne zakupy z pojawiającymi się możliwościami dofinansowania z Unii Europejskiej w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego).

W dniu 14 lipca 2004r. TW sp. z o.o. ogłosiły przetarg na dostawę 30 jednoczłonowych wagonów z impulsowym układem rozruchu. Według założeń przetargu zamówiony tramwaj miał być wagonem jednoczłonowym, przystosowanym do pracy samodzielnej oraz w składzie dwuwagonowym, charakteryzować się minimum 30-letnim czasem eksploatacji, dużą niezawodnością eksploatacyjną, estetyką zewnętrzną i wewnętrzną, przystosowaniem do warunków klimatycznych m.st. Warszawy, spełniać wszystkie warunki techniczne i normy dotyczące tramwajów oraz być wyposażony w stosowane w TW urządzenia systemowe. Oferenci musieli wykazać się nie tylko spełnieniem warunków ustawy o zamówieniach publicznych ale także wyprodukowaniem w ciągu ostatnich 5 lat co najmniej 5 szt. pojazdów szynowych z własnym napędem oraz wyprodukowaniem lub zmodernizowaniem co najmniej jednego wagonu tramwajowego z impulsowym układem rozruchu. Jako kryteria oceny ofert przyjęto: cenę (75% wagi), zastosowanie podzespołów analogicznych do już stosowanych w TW (20% wagi) oraz zastosowanie wskazanych przez TW (w specyfikacji zamówienia) rozwiązań technicznych (5% wagi). Otwarcie ofert zaplanowano na 26 sierpnia 2004r., termin dostawy - od 1 grudnia 2005r. do 30 września 2006r. Termin otwarcia ofert uległ jednak przesunięciu - dokonano tego dopiero 23 września 2004r.
Oferty złożyły 3 firmy: PESA z Bydgoszczy (cena 65,0 mln zł z VAT), FPS Cegielski z Poznania (cena 68,0 mln zł z VAT) i Alstom-Konstal z Chorzowa (cena 86,5 mln zł z VAT). Alstom-Konstal oferował znane już tramwaje 105N2k/2000, pozostali producenci - nowe tramwaje mające powstać wg własnych projektów. Z tej grupy jedynie Konstal dotychczas produkował od podstaw tramwaje (w tym wszystkie ówcześnie jeżdżące po Warszawie), z pozostałych dwóch - FPS do tego czasu zbudował 60 pudeł do doczep 4NBWE/NB4 dla Rostocku i Lipska oraz złożył z dostarczonych elementów 5 wagonów Tatra RT6N i wyremontował kilkadziesiąt wagonów dla MPK Poznań, natomiast PESA wykazać się mogło jedynie gruntowną modernizacją 2 wagonów 805Na dla Bydgoszczy (oraz dużym doświadczeniem w produkcji pojazdów kolejowych). Rozstrzygnięcie przetargu miało nastąpić w październiku. Okazało się jednak że wszystkie oferty posiadały wady prowadzące do ich odrzucenia - w konsekwencji przetarg został unieważniony.

   


W dniu 4 listopada 2004r. TW ogłosiły po raz drugi przetarg na dostawę 30 tramwajów jednoczłonowych z impulsowym układem rozruchu. Zamawiano pojazdy o identycznych parametrach jak poprzednio, identyczne pozostały także kryteria oceny ofert. Podobnie jak poprzedni, także i nowy przetarg był dwustopniowy - do 18 listopada 2004r. oferenci mieli złożyć wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, a następnie wybrani przez TW oferenci mieli złożyć ostateczne oferty. Wszyscy zgłaszający się oferenci zostali dopuszczeni do drugiego etapu. W dniu 6 grudnia otwarto ostateczne oferty - tak jak poprzednio zgłosili się trzej oferenci: Alstom-Konstal z ceną 86,5 mln zł, PESA z ceną 62,58 mln zł i FPS z ceną 61,68 mln zł (tylko chorzowski producent pozostał przy swojej kosmicznej cenie, pozostali dwaj oferenci nieco je obniżyli). Podobnie jak w poprzednim przetargu, także i teraz Alstom-Konstal oferował tramwaje 105N2k/2000, a pozostali oferenci - nowe tramwaje własnej konstrukcji. Z powodu nieścisłości w specyfikacji technicznej odrzucono ofertę FPS, tak więc wydawało się że zwycięzcą zostanie PESA. Dzień ogłoszenia wyników przetargu - 13 grudnia 2004r. okazał się jednak pechowy dla bydgoskiego producenta - przetarg musiał zostać unieważniony z powodu błędu zamawiającego (ogłoszenie o przetargu nie zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich) tak więc zamiast prawie pewnego zakupu tramwaju z Bydgoszczy pozostało rozpisanie kolejnego przetargu.

   


Zaledwie już po 3 dniach - 16 grudnia 2004r. - TW ogłosiły trzeci przetarg na dostawę 30 tramwajów jednoczłonowych z impulsowym układem rozruchu. Założenia przetargu były bardzo zbliżone do tych z poprzednich przetargów (tramwaj musiał być wagonem jednoczłonowym, wszystkie wagony miały być sterownicze, charakteryzować się minimum 30-letnim czasem eksploatacji, dużą niezawodnością eksploatacyjną, estetyką zewnętrzną i wewnętrzną, przystosowaniem do warunków klimatycznych m.st. Warszawy, spełniać wszystkie warunki techniczne i normy dotyczące tramwajów oraz być wyposażone w stosowane w TW urządzenia systemowe), wprowadzono jednak kilka istotnych uściśleń - układ rozruchu musiał być wykonany w technologii GTO, wagon miał mieć długość 13-15m a czas realizacji zamówienia wydłużono do 27 miesięcy od podpisania umowy. Wymagania wobec oferentów (doświadczenie w produkcji pojazdów szynowych) oraz kryteria oceny (cena, zastosowanie podzespołów analogicznych do stosowanych już w TW oraz zastosowanie wskazanych przez TW rozwiązań technicznych) pozostały te same co poprzednio. Podobnie jak poprzednie, także i nowy przetarg był dwustopniowy - do 3 stycznia 2005r oferenci składali wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, a następnie wybrani przez TW oferenci mieli złożyć ostateczne oferty, których otwarcie nastąpić miało 17 stycznia 2005r. W dniu 3 stycznia 2005r otwarto zgłoszenia nadesłane na I etap III przetargu na 30 pojedynczych wagonów wysokopodłogowych. Dotychczasowy najdroższy oferent - Alstom-Konstal - zrezygnował z udziału w kolejnym przetargu, jednakże nadal było trzech oferentów - oprócz FPS z Poznania i bydgoskiej PESY chęć dostarczenia nowych tramwajów zgłosił także ZR MPK Łódź. W dniu 17 stycznia 2005r otwarto ostateczne oferty na dostawę 30 pojedynczych wagonów wysokopodłogowych. Najtańszą ofertę złożyła (podobnie jak i w poprzednim przetargu) Fabryka Pojazdów Szynowych z Poznania - cena wyniosła 56,7 mln zł z VAT (46,61 mln zł netto). Pozostałe dwie oferty były znacznie droższe - ZR MPK Łódź zaoferował nowe tramwaje za 60,6 mln zł (z VAT), a niedoszły zwycięzca poprzedniego przetargu - PESA z Bydgoszczy - chciał dostarczyć tramwaje za cenę 64,6 mln zł (z VAT). Rozstrzygnięcie przetargu nastąpiło w dniu 27 stycznia 2005r. Największą rolę w wyborze nowych tramwajów odegrała cena, nie dziwne więc że wygrała Fabryka Pojazdów Szynowych (Cegielski) z Poznania, która nowe wagony wyceniła na 56,7 mln (z VAT).

   


Przetarg zakończył się w styczniu ale jeszcze do lipca ciągnęły się odwołania przegranych oferentów, tak więc dopiero 29 lipca 2005r. TW podpisały umowę z FPS na dostawę tramwajów (wartość umowy - 56,86 mln zł z VAT, 46,61 mln zł netto).
Nowe tramwaje, oznaczone 123N, miały mieć trzydrzwiowe pudło o długości 14,3 m, lepszą wentylację wnętrza (dzięki przesuwnym szybkom w oknach), zostać wyposażone w stosowaną już w TW aparaturę (m.in. impulsowy układ rozruchu oparty o tyrystory GTO z silnikami prądu stałego i możliwością oddawania energii do sieci).
Nowe wagony trafiały do Warszawy z opóźnieniem - pierwsza para dopiero w styczniu 2007r., kolejna dopiero w marcu, potem jednak producent przyspieszył dostawy, tak że ostatnia para dotarła pod koniec października tegoż roku (w ostatnim dopuszczalnym terminie). Wszystkie trafiły do zajezdni R-1 Wola. (więcej o 123N)

       





Zamówienie 30 nowych tramwajów wysokopodłogowych było tylko półśrodkiem, konieczny był jednak zakup tramwajów niskopodłogowych. Nowy przetarg został ogłoszony zaskakująco szybko.
W dniu 19 sierpnia 2005r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły przetarg na dostawę 15 przegubowych wagonów niskopodłogowych (całkowicie lub co najmniej w 60% długości przedziału pasażerskiego), o długości 28-33 m, z falownikowym układem rozruchu, napędzanych asynchronicznymi silnikami prądu przemiennego, wraz z dodatkowo dołączonym pakietem naprawczym i specjalistycznym wyposażeniem obsługowym. Na zakup wagonów TW przeznaczyły 137,5 mln zł (przewidziano częściowe dofinansowanie zakupu przez Unię Europejską w ramach wniosku wniosek "Modernizacja linii tramwajowej w Alejach Jerozolimskich, odc. Banacha-Gocławek" złożonego do Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego).
Otwarcie ofert miało nastąpić 10 października ale zostało przesunięte o kilka tygodni - ostatecznie oferty otwarto 3 listopada 2005r. Do przetargu zgłosili się trzej oferenci: PESA z Bydgoszczy, Fabryka Pojazdów Szynowych z Poznania oraz Siemens. Czeska Skoda mimo dużego zaangażowania w konsultacjach przetargowych nie przedstawiła swojej oferty (motywując to brakiem czasu na jej prawidłowe przygotowanie), natomiast inni wielcy producenci taboru tramwajowego (Alstom i Bombardier) w ogóle nie okazali zainteresowania przetargiem.

PESA z Bydgoszczy ofertę wyceniła najniżej - na 88,7 mln zł. Za tę cenę zaproponowała pięcioczłonowe wagony typu 120N, całkowicie niskopodłogowe (podłoga na wysokości 350-480 mm), o długości 31,8m, oparte na trzech wózkach (skrajne napędowe, środkowy toczny). Wagon z impulsowym układem rozruchu opartym o tranzystory IGBT miał być napędzany 4 asynchronicznymi silnikami prądu przemiennego o mocy 105kW każdy. Nowy wagon miał pomieścić 211 pasażerów w tym 63 na miejscach siedzących. W kabinie motorniczego będzie zamontowana klimatyzacja, natomiast w przedziale pasażerskim przewidziano wentylację wymuszoną. Producent zaoferował 36-miesięczną gwarancję na tramwaj. Do czasu złożenia oferty PESA nie wyprodukowała żadnego tramwaju (choć miała już duże doświadczenie w produkcji pojazdów szynowych dla kolei), natomiast w tym czasie wdrażana była produkcja podobnego, choć tylko trzyczłonowego wagonu 121N dla Tramwajów Elbląskich. (więcej o 120N)

   


FPS Cegielski z Poznania za 104,6 mln zł zaoferował wagony trójczłonowe typu 118N o długości 31,5m - te z kolei wagony miały być oparte na czterech wózkach (skrajne napędowe pod I i III członem, środkowe toczne pod przegubami). Wagon miał mieć niską podłogę na ponad 80% długości, nieznacznie podnoszącą się (bez schodków) nad wózkami tocznymi, natomiast nad napędowymi podłoga miała znajdować się wyżej - tam część wysokopodłogowa miała być oddzielona jednym stopniem od niskopodłogowej. We wnętrzu miało zmieścić się 325 pasażerów (w tym 75 na miejscach siedzących). Poznańska firma posiadała już pewne doświadczenie w produkcji tramwajów (zmontowała 5 Tatr RT6N oraz zbudowała 60 pudeł do doczep typu 4NBWE/NB4 dla Rostocku i Lipska) ale oferowany tramwaj niskopodłogowy był jeszcze w powijakach. Producent zaoferował 36-miesięczną gwarancję na tramwaj. (więcej o 118N)


Siemens zaoferował wagon oparty o założenia produkowanego już od kilku lat (2 prototypy uruchomione w 1995r, seryjna produkcja od 1998r.) w zakładach Siemens Traction Systems w Wiedniu tramwaju typu ULF 197 (wiedeński typ A/B), za niebotyczną jak na polskie warunki cenę 172,9 mln zł (z VAT). Wagony ULF A są pięcioczłonowe, ośmiokołowe (ULF B siedmioczłonowe, dwunastokołowe), całkowicie niskopodłogowe (podłoga znajduje się na wysokości 180/205mm). Tak niską podłogę uzyskano dzięki zastosowaniu bezwózkowej konstrukcji pojazdu - koła wraz z silnikami i aparaturą znajdują się w szafach w strefie przegubów, co znacząco zmniejsza szerokość przejścia oraz pojemność całego wagonu (wiedeński ULF B przy długości 35m może pomieścić tylko 198 pasażerów, w tym 66 na miejscach siedzących). Producent zaoferował zaledwie 24-miesięczną gwarancję na nowy tramwaj. Wiedeńska fabryka Siemensa była najbardziej doświadczonym producentem tramwajów spośród całej trójki oferentów - od kilkudziesięciu lat dostarczała wagony dla Wiednia (kilkaset wagonów typów B i E), wyprodukowała (do 2005r.) także 150 wagonów ULF A/B i otrzymała zamówienie na kolejne 150 wagonów. Niestety zgłoszony przez Siemensa tramwaj nie spełniał warunku przetargu dotyczącego długości pojazdu (warunek ten wynikał z rozporządzenia Ministerstwa Transportu).


Rozstrzygnięcie przetargu miało nastąpić w ciągu 2 tygodni. Kryteriami oceny były: cena (60%), konstrukcja wózków (15%), zastosowanie wskazanych przez TW rozwiązań technicznych (12%), udział niskiej podłogi (10%) i dołączenie katalogu części zamiennych (w formie opisowej i rysunków; 3%).
Nowe tramwaje miały być dostarczone w ciągu 25 miesięcy od daty zawarcia umowy, tak więc (o ile przetarg nie zostałby unieważniony) pojawiłyby się na warszawskich ulicach w 2007r. Zgodnie z założeniami dofinansowania z UE nowe tramwaje miały kursować na liniach przebiegających zmodernizowanym odcinkiem sieci tramwajowej (Grójecka, Aleje Jerozolimskie, Waszyngtona, Grochowska).


PORÓWNANIE OFERT
parametr 120N 118N ULF 197-4 / 197-6
długość 31820mm 30600mm 24200 / 35500mm
szerokość 2350mm 2400mm 2400mm
liczba drzwi6   (1/2+2/0/2+2/1) 5   (1+2/2/2+1) 5  (2/2/2/2/2)  /  7  (2/2/2/2/2/2/2)
wys. podłogi 350-480mm 300-580mm 180-205mm
% niskiej podłogi100% 67% 100%
liczba i moc silników4 x 105 kW 4 x 95 kW 6 x 60 kW / 8 x 60 kW
miejsc ogółem 211 218 160 / 245
miejsc siedzących 63 64 42 / 66
miejsc stojących 148 154 118 / 179
gwarancja 36 m-cy 36 m-cy 24 m-ce
cena za całość (bez VAT) 88,7 mln zł 104,6 mln zł 141,0 mln zł
dane pochodzą z materiałów informacyjnych firm PESA SA i FPS Cegielski oraz strony internetowej 'public-transport.net'
(liczba pasażerów wg normy 5 os/m2, dla wagonów 120N i 118N podana przez producentów, dla wagonów ULF przeliczona).


Rozstrzygnięcie przetargu nastąpiło w dniu 9 grudnia 2005r. Zwycięzcą została PESA z Bydgoszczy z pięcioczłonowym, całkowicie niskopodłogowym tramwajem 120N. Nowe wagony miały mieć długość 31,8m, być oparte na trzech wózkach (skrajne napędowe, środkowy toczny). Wagon ma otrzymać falownikowy układ rozruchu oparty o tranzystory IGBT, być napędzany 4 asynchronicznymi silnikami prądu przemiennego o mocy 105kW każdy. Całkowity koszt zakupu miał wynieść 88,7 mln zł (z VAT, bez VAT - 72,75 mln zł). Zaplanowano że pierwsze tramwaje trafią do Warszawy w drugiej połowie 2007r, ostatnie - do końca 2008r. Przewidziano że wszystkie 15 nowych wagonów będzie kursować na liniach przebiegających po modernizowanej trasie w Alejach Jerozolimskich. (więcej o 120N)



Przegrany oferent z Poznania - Fabryka Pojazdów Szynowych - złożył protest do Urzędu Zamówień Publicznych, arbitrzy którego w dniu 10 stycznia 2006r. unieważnili przetarg. Zespół Arbitrów potwierdził co prawda słuszność odrzucenia oferty FPS, jednak za naruszenie przepisów uznał dokonanie przez TW poprawek w ofercie PESY (wg Prawa Zamówień Publicznych zamawiający ma prawo poprawienia oczywistych pomyłek w ofertach - wg arbitrów w tym przypadku TW przekroczyło te uprawnienia). Jak się okazało błędy w ofercie PESY były rzeczywiście oczywiste - na jednym z rysunków technicznych oferent umieścił o jedną świetlówkę za dużo (w porównaniu do opisu technicznego i pozostałych rysunków), natomiast w jednym miejscu opisu technicznego moc urządzenia grzewczego została podana w kilowatach (w pozostałych kilku miejscach prawidłowo - w watach).
TW pozostało odwołanie od decyzji arbitrów do sądu lub ponowne rozpisanie przetargu. W sukurs przyszedł prezes Urzędu Zamówień Publicznych który nie zgodził się z decyzją arbitrów i pod koniec stycznia sam zaskarżył decyzję Zespołu Arbitrów do sądu, jednocześnie zezwalając na podpisanie umowy z bydgoską firmą i to zanim sąd wyda orzeczenie. W dniu 22 lutego 2006r TW podpisało umowę z firmą PESA na dostawę tramwajów 120N. Pod koniec sierpnia 2006r. Sąd Okręgowy uznał że Zespół Arbitrów miał rację (obaj oferencji popełnili błędy) i przetarg należało unieważnić, natomiast skargę prezesa UZP na decyzję arbitrów - oddalić. Poznański producent zamierzał dalej występować do sądu o unieważnienie umowy TW z firmą PESA, jednak po kilku miesiącach zrezygnował z dalszej walki i wycofał pozew, w ten sposób kończąc definitywnie postępowanie przetargowe.
Nowe tramwaje trafiły do TW w drugiej połowie 2007r., wszystkie znalazły się w zajezdni R-3 Mokotów. (więcej o 120N)





Nowe niskopodłogowce były jednak tylko kroplą w morzu potrzeb TW sp. z o.o. Niestety brak możliwości sfinansowania wstrzymał kolejne zakupy na kilka lat. Dopiero podpisanie w dniu 6 sierpnia 2008r. umowy wieloletniej zagwarantowało Tramwajom Warszawskim stały przychód z wykonywanej działalności, dając tym samym stabilność finansową i otwierając drogę do znacznej modernizacji taboru i infrastruktury tramwajowej.

W dniu 22 sierpnia 2008r. Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. ogłosiły dwustopniowy przetarg ograniczony na dostawę 186 szt. przegubowych, wieloczłonowych, całkowicie niskopodłogowych wagonów tramwajowych z napędem prądu przemiennego i sterowaniem mikroprocesorowym (falownikowym) wraz z pakietem naprawczym i specjalistycznym wyposażeniem obsługowym. Dostarczane wagony miały być jednokierunkowe, o długości do 33 m i szerokości do 2,4 m, o konstrukcji umożliwiającej bezpieczne wymijanie innych tramwajów oraz bezpieczny przejazd i otwieranie drzwi przy platformach przystankowych. Zamawiane wagony miały pomieścić minimum 200 pasażerów (przy normie 5 os/m2 w tym minimum 40 na pełnowymiarowych siedzeniach, być wyposażone w klimatyzację dla motorniczego i pasażerów, monitoring przedziału pasażerskiego i automaty do sprzedaży biletow.
Kryteriami oceny były: cena - 70% wagi i rozwiązania techniczne tramwaju - 30% wagi. W kryterium "rozwiązania techniczne" zastosowano specjalną punktację:

KRYTERIUM "ROZWIĄZANIA TECHNICZNE"
parametr punktacja
wszystkie wózki skrętne 15 pkt
osie: klasyczne we wszystkich wózkach 15 pkt max 15 pkt
klasyczne tylko w wózkach napędowych, "łamane" lub brak w wózkach tocznych 10 pkt
"łamane" w wózkach napędowych, "łamane" lub brak w wózkach tocznych 5 pkt
jednakowe koła we wszystkich wózkach 10 pkt
płaska podłoga na całej długości przejścia w przedziale pasażerskim 10 pkt
możliwość awaryjnego podnoszenia każdego członu jednym dźwigiem 10 pkt
brak konieczności stosowania adaptera do sprzęgania z innymi tramwajami 5 pkt
pudło w kategorii konstrukcyjnej P-IV 10 pkt
szerokość minimalnego przejścia między siedzeniamimax 10 pkt
wszystkie miejsca siedzące dostępne z poziomu podłogi (bez podestów) 10 pkt
wszystkie drzwi do przedziału pasażerskiego równoległe do osi wagonu 5 pkt
wszystkie kryteria maksymalnie 100 pkt
na podstawie ogłoszenia o zamówieniu


Dostawa wagonów miała zostać zrealizowana do 31 grudnia 2013r., natomiast wyposażenia dodatkowego - do 31 grudnia 2015r.
Przetarg był dwuetapowy - pierwszym etapem była kwalifikacja oferentów spełniających wymagania formalne (wynikające z Ustawy o Zamówieniach Publicznych) oraz techniczne (technicznym warunkiem dopuszczenia do drugiego etapu było wykazanie się dostawą w ciągu ostatnich 3 lat co najmniej 15 szt. całkowicie niskopodłogowych tramwajów wieloczłonowych). Wnioski o dopuszczenie do drugiego etapu przetargu miały być złożone do 26 września 2008r. (dopuszczonych miało być maksymalnie 10 spełniających wymogi oferentów). Dopiero w drugiem etapie dopuszczeni oferenci złożą ostateczne oferty (w tym przedstawią oferowane wagony tramwajowe).

W dniu 29 sierpnia 2008r. został zgłoszony protest dotyczący ogłoszonego przetargu. Protest został złożony przez firmę Solaris Bus & Coach SA z Bolechowa k. Poznania, dotyczy wymagań technicznych dopuszczających do II etapu przetargu (dokładniej - wymogu wykazania się wyprodukowaniem co najmniej 15 szt. całkowicie niskopodłogowych tramwajów wieloczłonowych). Solaris Bus & Coach jest znanym producentem autobusów, natomiast do chwili przetargu nie wyprodukował jeszcze żadnego wagonu tramwajowego, a mający być w jego ofercie tramwaj "Gecko" nie opuścił jeszcze desek kreślarskich. Kilka dni później do protestu dołączył FPS Cegielski z Poznania (którego doświadczenie w produkcji tramwajów niskopodłogowych sprowadzało się do zbudowania pojedynczego egzemplarza częściowo niskopodłogowego wagonu 118N, odstawionego długo w macierzystej fabryce, ostatecznie wypożyczonego do MPK Poznań). W dniu 17 września 2008r. Tramwaje Warszawskie rozstrzygnęły protest - oddalając go w całości (szczegóły). Firma Solaris Bus & Coach SA odwołała się od tego rozstrzygnięcia do Urzędu Zamówień Publicznych - odwołanie to nie wstrzymywało jednak postępowania przetargowego.

W dniu 26 września 2008r. zakończyło się składanie wniosków o dopuszczenie do II etapu przetargu. Wnioski o dopuszczenie złożyło 8 oferentów:

OFERENCI W I ETAPIE PRZETARGU
Alstom Konstal SA, Chorzów;   Alstom Transport SA, Levallois Perrot, Francja   (konsorcjum)
AnsaldoBreda S.p.A, Neapol, Włochy;   NEWAG SA, Nowy Sącz, Polska   (konsorcjum)
Bombardier Transportation GmbH, Berlin,Niemcy
Cegelec a.s., Praga, Czechy
Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. (CAF), Madryt, Hiszpania
PS PESA Bydgoszcz SA Holding, Bydgoszcz, Polska
Siemens AG, Erlangen, Niemcy
Stadler Pankow GmbH, Berlin, Niemcy
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


W ciągu kilku następnych tygodni TW miało ocenić złożone wnioski i ogłosić listę oferentów dopuszczonych do dalszych etapów postępowania przetargowego. Tymczasem Solaris Bus & Coach wycofał odwołanie od odrzucenia protestu firmy w sprawie warunków dopuszczenia do II etapu przetargu. W dniu 15 października 2008r. Krajowa Izba Odwoławcza (mająca rozpatrywać odwołanie Solarisa) umorzyła postępowanie - tym samym protest został ostatecznie oddalony, a cała procedura przetargowa mogła postępować dalej bez problemów. Jednocześnie TW sp. z o.o. skierowała do oferentów wezwania do uzupełnienia i wyjaśnienia złożonych wniosków o dopuszczenie do II etapu przetargu.
W dniu 5 grudnia 2008r. TW sp. z o.o. ogłosiły wyniki I etapu przetargu. Wymogów formalnych nie spełniły CAF, Cegelec i konsorcjum AnsaldoBreda & Newag. Pozostali oferenci (Alstom Konstal SA & Alstom Transport SA, Bombardier Transportation GmbH, PS Pesa SA, Siemens AG i Stadler Pankow GmbH) przeszli do drugiego etapu, jednocześnie otrzymując specyfikację istotnych warunków zamówienia. Termin składania ofert został wyznaczony na 21 stycznia 2009r.

Dwaj odrzuceni oferenci (CAF oraz konsorcjum AnsaldoBreda & Newag) złożyli protest na decyzję TW. TW odrzuciło oba protesty, wobec czego obaj oferenci odwołali się do Krajowej Izby Odwoławczej. W dniu 16 stycznia 2009r. KIO ogłosiła werdykt - oddalone zostało odwołanie złożone przez firmę CAF SA, natomiast uwzględnione zostało odwołanie złożone przez konsorcjum AnsaldoBreda S.p.A. oraz Newag SA. Efektem wyroku KIO było wezwanie konsorcjum do uzupełnienia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. Ostatecznie włosko-polskie konsorcjum dopełniło formalności i zostało dopuszczone do II etapu przetargu, a termin składania ofert wyznaczono na 12 marca 2009r.

OFERENCI ZAPROSZENI DO II ETAPU PRZETARGU   (OSTATECZNIE)
Alstom Konstal SA, Chorzów;   Alstom Transport SA, Levallois Perrot, Francja   (konsorcjum)
AnsaldoBreda S.p.A, Neapol, Włochy;   NEWAG SA, Nowy Sącz, Polska   (konsorcjum)
Bombardier Transportation GmbH, Berlin,Niemcy
PS PESA Bydgoszcz SA Holding, Bydgoszcz, Polska
Siemens AG, Erlangen, Niemcy
Stadler Pankow GmbH, Berlin, Niemcy
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej nie zakończył jednak postępowania odwoławczego. Jeden z uczestników, PS PESA SA, wniósł skargę do sądu na wyrok KIO (dopuszczający konsorcjum AnsaldoBreda S.p.A. oraz Newag SA do postępowania przetargowego) - w związku z czym zaistniało ryzyko że rozstrzygnięcie przetargu przesunie się w czasie (do chwili wyroku sądu). Niezależnie od tego, na prośbę konsorcjum AnsaldoBreda&Newag, TW sp. z o.o. przesunęły termin złożenia ofert o tydzień - na 19 marca 2009r.

W dniu 19 marca 2009r. nastąpiło otwarcie ofert w przetargu. TW sp. z o.o. podało że na zakup tramwajów przewidziano kwotę 1815 mln zł (brutto).

ZŁOŻONE OFERTY   (ALFABETYCZNIE)
oferent cena netto cena brutto
Alstom Konstal SA & Alstom Transport SA (konsorcjum) 2348,2 mln zł 2864,8 mln zł
AnsaldoBreda S.p.A & NEWAG SA (konsorcjum) 342,2 mln euro 417,5 mln euro
PS PESA Bydgoszcz SA Holding 1227,6 mln zł 1497,6 mln zł
Stadler Pankow GmbH 3052,2 mln zł 3723,7 mln zł
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


Bombardier i Siemens nie złożyły ofert. Wg informacji TW, w SIWZ zapisano wymóg podania ceny w złotych, czego nie dopełniło włosko-polskie konsorcjum. Wszyscy oferenci potwiedzili zamiar spełnienia warunków zamawiającego - terminów dostaw (początek dostaw - IV kwartał 2010r., 84 szt. do końca 2011r., 120 szt. do końca 2012r., całość dostawy do końca 2013r.) i 36-miesięcznej gwarancji na oferowany tramwaj.

Pesa zaproponowała unowocześniony model (nawiązujący konstrukcyjnie do znanego już 120N) Nowy tramwaj o długości 30,1 m, jest pięcioczłonowy (trzy człony oparte na wózkach, dwa człony wiszące), całkowicie niskopodłogowy (z niewielkim uniesieniem podłogi nad wózkami). Pudło o konstrukcji stalowej oparte na 3 wózkach (skrajne napędowe, środkowy toczny). W przedziale pasażerskim przewidziano siedzenia w układzie 1+1, stąd mimo skrócenia wagonu w stosunku do pierwowzoru, pomieścić on może 201 pasażerów (w tym 40 na miejscach siedzących). Skrócenie wagonu wynika z konieczności uniknięcia przekroczenia dopuszczalnego nacisku na oś (wagon o układzie siedzeń 1+1 przy dotychczasowej długości mógłby przekroczyć te parametry - więcej pasażerów stojących oznacza większą masę całkowitą). Znacznie zmieniona została stylistyka ścian czołowych oraz kabina motorniczego (celem poprawy bezpieczeństwa i ergonomii pracy motorniczego).


Konsorcjum Ansaldo & Newag zaoferował model Sirio, mocno zbliżony konstrukcyjnie do oferowanego dla Florencji (z wprowadzonymi niewielkimi zmianami stylistycznymi). Oferowany wagon miał mieć długość 31,115 m, być pięcioczłonowy (trzy człony oparte na wózkach, dwa człony wiszące), całkowicie niskopodłogowy (podłoga płaska na całej długości dostępnej dla pasażerów - dzięki zastosowaniu osi portralowych w wózkach). Pudło o konstrukcji stalowej oparte na 3 wózkach (skrajne napędowe, środkowy toczny). Tramwaj pomieścić może 209 pasażerów, w tym 51 na miejcach siedzących (46 stałych i 5 rozkładanych - umieszczonych w II członie).


Konsorcjum Alstom Konstal & Alstom Transport zaproponował model Citadis 304, zaprojektowany specjalnie dla rynków środkowoeuropejskich. Oferowany tramwaj byłby trzyczłonowy, całkowicie niskopodłogowy (o wysokości podłogi 350 mm w wejściach, 380 mm w większej części przestrzeni pasażerskiej i 480-482 mm nad wózkami). Pudło o kostrukcji mieszanej (stalowy szkielet i poszycie, aluminiowa konstrukcja dachu) oparte na 4 skrętnych wózkach jezdnych (z klasycznymi osiami). Dwa środkowe wózki byłyby napędowe, wyposażone w silniki synchroniczne prądu przemiennego. Wagon zaoferowano z nową stylistyką ścian czołowych, przeznaczoną specjalnie dla Warszawy.



Stadler zaoferował model Variotram. Oferowany wagon miałby długość 30,17 m, byłby pięcioczłonowy (trzy człony oparte na wózkach, dwa człony wiszące), całkowicie niskopodłogowy (podłoga płaska na całej długości dostępnej dla pasażerów). Pudło o konstrukcji stalowej oparte byłoby na 3 wózkach (skrajne napędowe, środkowy toczny) wposażonych w koła luźne (niepołączone osiami), przy czym silniki napędowe umieszczono w piastach kół. Tramwaj posiadałby 6 par drzwi wejściowych, pomieścić miałby 212 pasażerów, w tym 65 na miejcach siedzących (57 stałych i 8 rozkładanych).




PORÓWNANIE OFERT   (USZEREGOWANE WEDŁUG CEN)
  PESA AnsaldoBreda & Newag Alstom & Alstom Stadler
  120Na Sirio Citadis 304 Variotram
długość 30,12 m 31,115 m 33,0 m 30,17 m
liczba drzwi6   (1/2+2/0/2+2/1) 6   (1/2+2/0/2+2/1) 7  (1+2+2/2/2+2+1) 6   (2/2+2/0/2+2/2)
wys. podłogi 350-480 mm 350 mm 350-482 mm 1) 350 mm
miejsc ogółem 201 209 211 212
miejsc siedzących 2) 40+4 46+5 40+9 57+8
miejsc stojących 161 163 171 155
cena za całość (brutto) 1497,6 mln zł 417,5 mln euro 2864,8 mln zł 3723,7 mln zł
dane pochodzą z informacji otrzymanych od firm PESA SA i AnsaldoBreda oraz z informacji przekazanych przez Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. (liczba pasażerów wg normy 5 os/m2, podana przez oferentów).
1) wg informacji podanej przez TW sp. z o.o. - na rysunku ofertowym 380-482 mm, w części opisowej oferty 350-480 mm
2) siedzenia stałe + rozkładane


Jednocześnie TW poinformowało iż Sąd Okręgowy oddalił bez rozpatrzenia skargę Pesy na wyrok KIO dopuszczający Ansaldo&Newag do II etapu
W dniu 1 kwietnia 2009r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły wyniki przetargu. Trzy oferty - konsorcjum AnsaldoBreda & Newag, konsorcjum Alstom Konstal & Alstom Transport oraz Stadlera zostały odrzucone jako niespełniające wymogów SIWZ. Tym samym wygrała jedyna nieodrzucona (a zarazem - najtańsza spośród złożonych) oferta PS Pesa SA. Bydgoski producent zaproponował dostawę nowych tramwajów za 1227,6 mln zł netto (1497,6 mln zł brutto).

To nie był jednak koniec postępowania przetargowego - w dniu 10 kwietnia 2009r. konsorcjum Alstom Konstal i Alstom Transport złożyło do TW protest na wynik przetagu. Protestujący wniósł o uchylenie odrzucenia jego oferty (domagając się poprawienia "oczywistych pomyłek pisarskich" m.in. dotyczących linii podłogi), odrzucenie oferty Pesy jako niezgodnej nie tylko z SIWZ ale i z Prawem Zamówień Publicznych (w kwestiach m.in. podnoszenia środkowego wózka, rozplanowania siedzeń i nacisku na oś) oraz o konsekwentne uznanie oferty Alstomu jako jedynej nieodrzuconej - a więc zwycięskiej. Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. miały 10 dni na rozpatrzenie protestu.
W dniu 20 kwietnia 2009r. TW sp. z o.o. rozstrzygnęły protest - oddalając go w całości. Protestujący nie wniósł w wymaganym terminie odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej, tak więc przetarg został faktycznie rozstrzygnięty (na korzyść PS Pesa SA). Po 2 tygodniach TW sp. z o.o. uzyskało od Urzędu Zamówień Publicznych (po tzw. kontroli uprzedniej) zgodę na podpisanie umowy.
W dniu 29 maja 2009r. na terenie zajezdni R-4 Żoliborz uroczyście (w obecności m.in. prezydentów Warszawy i Bydgoszczy oraz przewodniczącego Rady Nadzorczej TW sp. z o.o.) podpisano umowę na dostawę 186 szt. nowych tramwajów (więcej o nowym tramwaju 120Na).





Zakup nowych tramwajów niskopodłogowych typu 120Na pozwolił co prawda na skreślenie wszystkich wagonów 13N i stopiątek z lat 70-tych, ale nie rozwiązał wszystkich problemów taborowych - po zakończeniu dostaw nadal ponad 70% taboru (określonego liczbą wagonów) stanowiły wagony wysokopodłogowe. Z drugiej strony liczne i długotrwałe wyłączenia ruchu spowodowane remontami torowisk oraz budową metra pokazały potrzebę posiadania taboru dwukierunkowego. Zakup lub dzierżawa używanych tramwajów dwukierunkowych nie wchodził w rachubę z powodów ekonomicznych (niekompatybilność z posiadanym taborem, koszty serwisu, koszty szkolenia motorniczych i zaplecza), technicznych (m. in. niespełnianie wymogów skrajni, zbyt duży nacisk na oś, zbyt mała liczba drzwi) oraz wizerunkowych (niechęć władz miasta do taboru używanego). Szalę przeważyło opóźnienie uruchomienia trasy tramwajowej na Tarchomin (spowodowane brakami proceduralnymi w przygotowaniu inwestycji) - przewidywano otwarcie w 2013r. tylko pierwszego fragmentu trasy zakończonego przejściem torowym (na dalsze odcinki zakończone pętlami należało poczekać jeszcze kilka lat).

Jesienią 2011r. władze miasta zgodziły się na zmianę w zamówieniu na tramwaje 120Na (6 z nich będzie dostarczone jako dwukierunkowe, co pozwoli na uruchomienie pierwszego fragmentu trasy na Tarchomin), dodatkowo spółka Tramwaje Warszawskie otrzymała zgodę na zakup kolejnych 30 dwukierunkowych wagonów niskopodłogowych. Pieniądze na ten zakup będą pochodziły z "oszczędności" dokonanych dzięki dofinansowaniu unijnemu (dofinansowanie unijne pozwala na uwolnienie części kwot przeznaczonych na wkład własny do inwestycji). Możliwość takich przesunięć była rozpatrywana przez Radę Warszawy podczas dyskusji nad umową wieloletnią z TW (ostatecznie nie została wprowadzona do uchwały zezwalajšcej na podpisanie umowy, natomiast znalazła się w uzasadnieniu do uchwały z 2009r. pod hasłem "w razie uwolnienia środków finansowych").

Prace nad przygotowaniem przetargu rozpoczęły się jeszcze jesienią 2011r., przedłużyły się jednak aż do maja następnego roku z powodu licznych uwag zgłaszanych przez ZTM (zarządcę warszawskiej komunikacji). Przedłużenie przygotowywania przetargu pozwoliło także na znalezienie kolejnych środków finansowych, dzięki czemu zwiększyła się liczba zamawianych tramwajów.


W dniu 1 czerwca 2012r. Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. ogłosiły dwustopniowy przetarg ograniczony na dostawę 45 szt. dwukierunkowych, przegubowych, wieloczłonowych, całkowicie niskopodłogowych wagonów tramwajowych z napędem prądu przemiennego i sterowaniem mikroprocesorowym (falownikowym), w tym 2 szt dostosowanych do potrzeb nauki jazdy, wraz z pakietem naprawczym, specjalistycznym wyposażeniem obsługowym, szkoleniem i pełną dokumentacją techniczną. Dostarczane wagony mają być dwukierunkowe, o długości do 32,5 m, o konstrukcji umożliwiającej bezpieczne wymijanie innych tramwajów oraz bezpieczny przejazd i otwieranie drzwi przy platformach przystankowych, wyposażone w wózki wagonowe z kołami związanymi osią klasyczną lub z kołami luźnymi (niepołączonymi osiami). Nowością jest wymóg przystosowania wagonów do pokonywania wzniesień wynoszących do 6 % na długości do 250m. Wagony mają pomieścić minimum 200 pasażerów (przy normie 5 os/m2 w tym minimum 28 na pełnowymiarowych siedzeniach stacjonarnych, być wyposażone w klimatyzację dla motorniczego i pasażerów, monitoring (obejmujący całe wnętrze przedziału pasażerskiego, strefę wymiany pasażerów po obu stronach tramwaju i obszar do 60 m od czoła wagonu a także obraz z kamer umieszczonych wewnątrz kabin motorniczego), dwa automaty biletowe, system emisji reklam i system zliczania pasażerów. Termin realizacji całości zamówienia to 87 miesięcy, przy czym pierwszy tramwaj ma dotrzeć po 15 miesiącach od podpisania umowy, a ostatni - po 27 miesiącach.

Kryteriami oceny bedą: cena - 60% wagi i rozwiązania techniczne tramwaju - 40% wagi.

KRYTERIA OCENY
parametr waga
cena 60%
odległość dolnej krawędzi otworu drzwi dwustrumieniowych od osi tramwaju 8%
szerokość minimalnego przejścia między siedzeniami8%
płaska podłoga na całej długości przejścia w przedziale pasażerskim 6%
masa własna tramwaju 6%
ustawienie siedzeń 5%
poziom dźwięku na zewnątrz tramwaju 4%
średnica koła wózka 3%
na podstawie ogłoszenia o zamówieniu


Co ciekawe, spółka zastrzegła sobie prawo ograniczenia przedmiotu umowy polegające na zmniejszeniu liczby tramwajów do 30 - jeśli w okresie 12 miesięcy od daty zawarcia umowy projekt obejmujący zakup 45 niskopodłogowych tramwajów dwukierunkowych nie zostanie umieszczony na liście projektów indywidualnych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (działanie 7.3.).
Przetarg jest dwuetapowy - pierwszym etapem jest kwalifikacja oferentów spełniających wymagania formalne (wynikające z Ustawy o zamówieniach publicznych) oraz techniczne - technicznym warunkiem dopuszczenia do drugiego etapu jest wykazanie się dostawą w ciągu ostatnich 3 lat co najmniej 5 szt. całkowicie lub częściowo (minimum 50% długości wagonu) niskopodłogowych tramwajów wieloczłonowych. Wnioski o dopuszczenie do drugiego etapu przetargu mają być złożone do 5 lipca 2012r. Dopiero w drugiem etapie dopuszczeni oferenci złożą ostateczne oferty (w tym przedstawią oferowane wagony tramwajowe).

W dniu 5 lipca 2012r. zakończyło się składanie wniosków o dopuszczenie do II etapu przetargu. Wnioski o dopuszczenie złożyło 7 oferentów:

OFERENCI W I ETAPIE PRZETARGU
Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. (CAF), Madryt, Hiszpania
Modertrans Poznań Sp. z o.o., Poznań, Polska
NEWAG S.A., Nowy Sącz, Polska i Koncar Elektricna Vozila D.D., Chorwacja   (konsorcjum)
Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz SA, Bydgoszcz, Polska
Škoda Transportation a.s., Czechy
Solaris Bus&Coach S.A., Bolechowo, Polska
Stadler Pankow GmbH, Berlin, Niemcy
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


Ciekawostką jest fakt że Modertrans złożył wniosek samodzielnie, kryterium doświadczenia w tym przetargu spełniając dzięki referencjom, wystawionym (według informacji "Rynku Kolejowego") przez białoruskiego producenta tramwajów Biełkommunmasz. W ciągu kilku następnych tygodni TW oceniało złożone wnioski.
W dniu 11 września 2012r. TW sp. z o.o. ogłosiły wyniki I etapu przetargu. Wymogów formalnych nie spełnił tylko Modertrans, natomiast pozostali oferenci przeszli do drugiego etapu, jednocześnie otrzymując specyfikację istotnych warunków zamówienia. Termin składania ofert został początkowo wyznaczony na 19 października, potem przesunięty na 22 listopada 2012r.

OFERENCI ZAPROSZENI DO II ETAPU PRZETARGU
Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. (CAF), Madryt, Hiszpania
NEWAG S.A., Nowy Sącz, Polska i Koncar Elektricna Vozila D.D., Chorwacja   (konsorcjum)
Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz SA, Bydgoszcz, Polska
Škoda Transportation a.s., Czechy
Solaris Bus&Coach S.A., Bolechowo, Polska
Stadler Pankow GmbH, Berlin, Niemcy
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


W dniu 22 listopada 2012r. nastąpiło otwarcie ofert w przetargu. TW sp. z o.o. podało że na zakup tramwajów przewidziano kwotę 553,5 mln zł (brutto).

ZŁOŻONE OFERTY   (ALFABETYCZNIE)
oferent cena netto cena brutto
Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. (CAF) 466 mln zł 573,18 mln zł
PS PESA Bydgoszcz S.A. 307 mln zł 377,43 mln zł
Solaris Bus&Coach S.A. 391 mln zł 481,39 mln zł
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


Wszyscy oferenci potwiedzili zamiar spełnienia warunków zamawiającego. Spółka przewidywała że ocena ofert potrwa około miesiąc, niestety liczne pomyłki w ofertach opóźniły roztrzygnięcie przetargu.

W dniu 28 stycznia 2013r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły wyniki przetargu. Oferta CAF została odrzucona jako niespełniająca wymogów SIWZ. Jak wynika z
zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty obaj pozostali oferenci (PESA i Solaris) zaoferowali pojazdy całkowicie spełniające większość narzuconych parametrów - m.in. posiadające całkowicie płaską podłogę w przedziale pasażerskim (co może sugerować nowy typ wózków jezdnych) i maksymalną odległość dolnej krawędzi drzwi od osi wagonu (co może sugerować burty bez skosów). Tym samym kryterium decydującym okazała się cena - i dzięki niższej cenie wygrała PS PESA SA z Bydgoszczy (cena po poprawieniu omyłek - 309,01 mln zł netto, 380,09 mln zł brutto). Niemal całkowite spełnienie wymogów SIWZ przez bydgoskiego producenta oznaczało że Tramwaje Warszawskie otrzymają nowy model tramwaju, tylko w ogólnych założeniach nawiązujący do wagonu 120Na Swing DUO. I tak też się stało - po ostatecznym rozstrzygnięciu przekazane zostały informacje o oferowanym modelu - 128N Jazz DUO

W dniu 21 marca 2013r. na terenie zajezdni R-3 Mokotów uroczyście (w obecności m.in. prezydent Warszawy - Hanny Gronkiewicz-Waltz oraz wiceprezesa Pesa SA - Roberta Świechowicza) podpisano mowę na dostawę 45 nowych tramwajów. (więcej o nowym tramwaju 128N Jazz DUO).





W dniu podpisania umowy na tramwaje 128N Jazz DUO prezes TW, Krzysztof Karos, ujawnił że dzięki oszczednościom z tego przetargu oraz dofinanowaniu unijnemu możliwe jest ogłoszenie kolejnego przetargu, tym razem na 25 do 30 szt. tramwajów o długości około 20m, mogących zastąpić solówki na mniej obciążonych liniach tramwajowych.

Tak też się stało - w dniu 3 lipca 2013r. Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. ogłosiły dwustopniowy przetarg ograniczony na dostawę 30 szt. jednokierunkowych, przegubowych, wieloczłonowych, całkowicie niskopodłogowych wagonów tramwajowych z napędem prądu przemiennego i sterowaniem mikroprocesorowym (falownikowym), w tym 2 szt. dostosowanych do potrzeb nauki jazdy; wraz z pakietem naprawczym, specjalistycznym wyposażeniem obsługowym, szkoleniem i pełną dokumentacją techniczną. Dodatkowo wybrany dostawca ma zapewnić wykonywanie napraw powypadkowych w okresie gwarancji tramwajów. Dostarczane wagony mają być jednokierunkowe, o długości do 22 m, o konstrukcji umożliwiającej bezpieczne wymijanie innych tramwajów oraz bezpieczny przejazd i otwieranie drzwi przy platformach przystankowych, wyposażone w wózki wagonowe dostosowane do całkowicie płaskiej podłogi (nie dopuszczono osi portalowych ani silników umieszczonych w kołach). Nowością jest wymóg wyposażenia wagonów zasobnik energii (w poprzednim przetargu było to tylko dopuszczone). Wagony mają pomieścić minimum 122 pasażerów (przy normie 5 os/m2) w tym 22 na pełnowymiarowych siedzeniach stacjonarnych, mają być wyposażone w klimatyzację dla motorniczego i pasażerów, monitoring, system emisji reklam i system zliczania pasażerów. Termin realizacji całości zamówienia to 31 październik 2020r., przy czym pierwszy tramwaj ma dotrzeć w styczniu 2015r. a ostatni - do 31 października 2015r.

Kryteriami oceny bedš: cena - 80% wagi i rozwiązania techniczne tramwaju - 20% wagi.

KRYTERIA OCENY
parametr waga
cena 80%
rozwiązanie usztywniania i regulacji kąta międzyczłonowego w czasie podnoszenia i wkolejania tramwaju 6%
układ antykolizyjny6%
średnica koła wózka 5%
masa własna tramwaju 3%
na podstawie ogłoszenia o zamówieniu


Przetarg jest dwuetapowy - pierwszym etapem jest kwalifikacja oferentów spełniających wymagania formalne (wynikające z Ustawy o zamówieniach publicznych) oraz techniczne - technicznym warunkiem dopuszczenia do drugiego etapu jest wykazanie się dostawą w ciągu ostatnich 3 lat co najmniej 5 szt. całkowicie niskopodłogowych tramwajów wieloczłonowych - o podłodze płaskiej lub zmieniającej wysokość bezstopniowo, nie przekraczającej 350mm od główki szyny w strefie drzwi i 480mm od główki szyny nad wózkami. Wnioski o dopuszczenie do drugiego etapu przetargu miały być złożone do 22 lipca 2013r. W drugim etapie dopuszczeni oferenci mieli złożyć ostateczne oferty (w tym przedstawią oferowane wagony tramwajowe).
W dniu 22 lipca 2013r. zakończyło się składanie wniosków o dopuszczenie do II etapu przetargu. Wnioski o dopuszczenie złożyło 5 oferentów:

OFERENCI W I ETAPIE PRZETARGU
Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. (CAF), Madryt, Hiszpania
Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz SA, Bydgoszcz, Polska
Škoda Transportation a.s., Czechy
Solaris Bus&Coach S.A., Bolechowo, Polska
Stadler Polska sp. z o.o., Polska i Stadler Pankow GmbH, Berlin, Niemcy   (konsorcjum)
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


W dniu 23 sierpnia 2013r. TW sp. z o.o. ogłosiły wyniki I etapu przetargu. Wszyscy oferenci spełnili Wymogi formalne i przeszli do drugiego etapu, jednocześnie otrzymując specyfikację istotnych warunków zamówienia. Termin składania ofert został wyznaczony na 7 października 2013r., potem na prośbę oferentów - przesunięty na 25 października 2013r.

OFERENCI ZAPROSZENI DO II ETAPU PRZETARGU
Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. (CAF), Madryt, Hiszpania
Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz SA, Bydgoszcz, Polska
Škoda Transportation a.s., Czechy
Solaris Bus&Coach S.A., Bolechowo, Polska
Stadler Polska sp. z o.o., Polska i Stadler Pankow GmbH, Berlin, Niemcy   (konsorcjum)
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


W dniu 25 października 2013r. nastąpiło otwarcie ofert w przetargu - okazało się że wpłynęła tylko jedna oferta od firmy PS PESA SA. Przy otwarciu oferty TW sp. z o.o. podało że na zakup tramwajów przewidziano kwotę 230,07 mln zł (brutto).

ZŁOŻONE OFERTY
oferent cena netto cena brutto
PS PESA Bydgoszcz S.A. b.d. 185,44 mln zł
na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


Jedyny oferent zaproponował wagony Jazz w wersji trójczłonowej. W ciągu kolejnych tygodni spółka oceniła zgodność oferty z zapisami SIWZ.

W dniu 27 listopada 2013r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły wyniki przetargu - wygrała PS PESA SA z Bydgoszczy (cena po poprawieniu omyłek - 153,85 mln zł netto, 189,24 mln zł brutto) oferująca tramwaj 134N Jazz.





Wiosną 2014r. władze miasta zgodziły się na zakup przez spółkę Tramwaje Warszawskie kolejnych 5 dwukierunkowych wagonów niskopodłogowych. Pieniądze na ten zakup pochodziły z oszczędności na przetargu z 2013r. (na 30 krótkich wagonów jednokierunkowych) oraz z dofinansowania unijnego.
W dniu 3 czerwca 2014r. Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. ogłosiły jednostopniowy przetarg ograniczony na dostawę 5 szt. dwukierunkowych, przegubowych, wieloczłonowych, całkowicie niskopodłogowych wagonów tramwajowych (podłoga maksymalnie 350 mm od poziomu główki szyny, bez pochylni przy wejściach), z napędem prądu przemiennego i sterowaniem mikroprocesorowym (falownikowym), w tym 1 wagonu dostosowanego do potrzeb nauki jazdy, wraz z pakietem naprawczym, specjalistycznym wyposażeniem obsługowym, szkoleniem i pełną dokumentacją techniczną oraz z wykonywaniem napraw powypadkowych w ciągu 5 lat od zakończenia dostaw. Dostarczane wagony miały być dwukierunkowe, o długości do 32,5 m, o konstrukcji umożliwiającej bezpieczne wymijanie innych tramwajów oraz bezpieczny przejazd i otwieranie drzwi przy platformach przystankowych, wyposażone w wózki wagonowe z kołami związanymi osią klasyczną lub z kołami luźnymi (niepołączonymi osiami) - niedopuszczalne było jednak zastosowanie silników umieszczonych w kołach. Wagony miały pomieścić minimum 200 pasażerów (przy normie 5 os/m2 w tym minimum 28 na pełnowymiarowych siedzeniach stacjonarnych (nie dopuszczono siedzeń składanych), być wyposażone w klimatyzację dla motorniczego i pasażerów, monitoring (obejmujący całe wnętrze przedziału pasażerskiego, strefę wymiany pasażerów po obu stronach tramwaju i obszar do 60 m od czoła wagonu a także obraz z kamer umieszczonych wewnątrz kabin motorniczego), system emisji reklam i system zliczania pasażerów oraz przygotowane pod montaż 2 automatów biletowych. Termin realizacji całości zamówienia to 31 października 2020r., przy czym pierwszy tramwaj miał dotrzeć do 1 lipca 2015r., a ostatni - do 30 września 2015r. (przy czym pozostałe 4 wagony miały być dostarczone dopiero po końcowym odbiorze pierwszego tramwaju).

Kryteriami oceny bedą: cena - 85% wagi i rozwiązania techniczne tramwaju - 15% wagi.

KRYTERIA OCENY
parametr waga
cena 85%
średnica koła wózka (min. 600 mm) 6%
masa własna tramwaju 6%
szerokość minimalnego przejścia między siedzeniami (min. 730 mm)3%
na podstawie ogłoszenia o zamówieniu


Warto zauważyć że część elementów które w poprzednich przetargach były tylko punktowane (płaska podłoga na całej długości przejścia w przedziale pasażerskim, brak konieczności stosowania adaptera do sprzęgania z innymi tramwajami, pudło w kategorii konstrukcyjnej P-IV, wszystkie miejsca siedzące dostępne z poziomu podłogi (bez podestów), drzwi do przedziału pasażerskiego (poza drzwiami przy kabinie motorniczego) równoległe do osi wagonu, odległość dolnej krawędzi otworu drzwi dwustrumieniowych od osi tramwaju nie mniejsza niż 120cm, ustawienie wszystkich siedzeń równolegle do kierunku jazdy) w tym przetargu były uznane jako wymagane. Wśród innych wymogów były m.in. jednakowa funkcjonalność dla obu kierunków jazdy, nacisk na oś (przy nominalnym napełnieniu) nie przekraczajšcy 100kN, wyposażenie w system diagnostyki on-line, nie więcej niż 3 przestrzenie nadwózkowe (z osłonami wózków) w przestrzeni pasażerskiej (co oznacza - nie więcej niż 3 wózki jezdne), niezastosowanie aluminium w konstrukcji i poszyciu pudła (z wyjątkiem dachu), zderzaki wyposażone w elementy pochłaniające energię przy prędkości do 10km/h, możliwość przejechania bez zasilania co najmniej 120 m z pasażerami (np. zjazd ze skrzyżowania w razie braku prądu) - z łatwym uruchomieniem tej możliwości przez motorniczego, wyposażenie w pokładowy zasobnik energii na bazie superkondensatorów, zapewniający zmniejszenie zużycia enegii o 25%, prędkość maksymalna co najmniej 70km/h, piasecznice podające piasek przed pierwsze osie napędowe dla obu kierunków jazdy, wysuwana ręcznie platforma dla wózka inwalidzkiego, system informacji pasażerskiej zgodny z wymogami ZTM. Największą ciekawostką jest wymóg oznaczenia tramwaju symbolem 4-znakowym o składni 1xxN (identycznej jak wszystkie tramwaje eksploatowane przez spółkę Tramwaje Warszawskie).

Co ciekawe, przetarg był jednoetapowy - wszyscy oferenci spełniający wymagania formalne (wynikające z Ustawy o zamówieniach publicznych) oraz techniczne (technicznym warunkiem przyjęcia oferty do oceny było wykazanie się dostawą w ciągu ostatnich 3 lat co najmniej 3 szt. całkowicie niskopodłogowych tramwajów wieloczłonowych - o podłodze płaskiej lub zmieniającej wysokość bezstopniowo, nie przekraczającej 350mm od główki szyny w strefie drzwi i 480mm od główki szyny nad wózkami). Przyczyną takiej formuły jest konieczność skrócenia do minimum procedury przetargowej (co wynika z konieczności zakończenia dostaw przez końcem 2015r. - końcem okresu rozliczeniowego aktualnej puli dofinansowania unijnego). Termin składania ofert został wyznaczony na 15 lipca 2014r.

W dniu 15 lipca 2014r. nastąpiło otwarcie ofert w przetargu - okazało się że wpłynęła tylko jedna oferta od firmy PS PESA SA. Przy otwarciu oferty TW sp. z o.o. podało że na zakup tramwajów przewidziano kwotę 43,4 mln zł (brutto).

ZŁOŻONE OFERTY
oferent cena netto cena brutto
PS PESA Bydgoszcz S.A. b.d. 47,79 mln zł
na podstawie informacji podanej przez TW sp. z o.o.


Jedyny oferent zaproponował wagony 128N Jazz DUO. Co ciekawe - mimo że nowe tramwaje miały być identyczne jak zamówione w przetargu rozstrzygniętym w 2013r., to bedą one kosztować 9,55 mln zł brutto za sztukę - o 1,15 mln zł więcej. W ciągu kolejnych tygodni spółka oceniała zgodność oferty z zapisami SIWZ.
W dniu 5 września 2014r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły wyniki przetargu - wygrała PS PESA SA z Bydgoszczy (cena - 38,86 mln zł netto, 47,79 mln zł brutto) oferująca tramwaj 128N Jazz DUO. Umowa na dostawę została podpisana w dniu 15 września 2014r.





W związku z kolejnym budżetem UE na lata 2014-2020, zapewniającym dofinansowanie do inwestycji w transport zbiorowy w aglomeracjach, w 2015r. podjęto prace nad kolejnym przetargiem na nowe tramwaje. Przetarg miał być ogłoszony początkowo w wakacje 2016r., następnie - do końca tegoż roku. Jednakże skomplikowanie przygotowywanej dokumentacji (SIWZ wraz załącznikami ma liczyć ok 500 stron) oraz zwiększenie liczby zamawianych wagonów (początkowo przewidywano zakup około 120 wagonów) opóźniły ogłoszenie przetargu. W dniu 3 lutego 2017r. na konferencji prasowej Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. przekazały informację o ogłoszeniu długo oczekiwanego przetargu (formalnie został ogłoszony z datą publikacji w TED czyli suplemencie do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej poświęconemu europejskim zamówieniom publicznym). Przetarg obejmował zakup 213 tramwajów całkowicie niskopodłogowych, jedno i dwukierunkowych - w tym 123 szt. w zamówieniu podstawowym oraz 90 w ramach opcji (opcje zostaną wykorzystane pod warunkiem posiadania na to środków finansowych). Jednym z warunków technicznych był wymóg by wózki skrajne zarówno w krótkich, jak i długich wagonach były skrętne. Podłoga nad wózkami skrętnymi mogła być wyżej o maksimum 15 cm niż podłoga w pozostałej części wagonu, jednakże zmiana wysokości musiała być bezstopniowa (uzykana wyłącznie za pomocą pochylni o możliwie najniższym kącie nachylenia). Oprócz dostawy wagonów tramwajowych, zamówienie obejmowało specjalistyczne wyposażenie obsługowe w tym pakiet naprawczy, pakiet eksploatacyjny, pakiet materiałów niezbędnych do wykonania naprawy głównej oraz wykonywanie napraw powypadkowych w okresie trwania gwarancji.
Spółka zakładała, że umowę uda się podpisać w lipcu. SIWZ przewidywał że pierwsze 2 tramwaje "typu 1" zostaną dostarczone po 22 miesiącach od podpisania umowy (przewidywano że będzie to na przełomie II i III kwartału 2019 roku), pierwszy tramwaj "typu 2" po 33 miesiącach od podpisania umowy, natomiast pierwszy tramwaj "typu 3" po 28 miesiącach od podpisania umowy.


ZAMAWIANY TABOR
zamówienie podstawowe
projekt dwukierunkowe do 33m jednokierunkowe do 33m jednokierunkowe do 24m suma
Budowa wybranych odcinków tras tramwajowych w Warszawie wraz z zakupem taboru 10 - - 10
Budowa trasy tramwajowej do Wilanowa wraz z zakupem taboru oraz infrastrukturą towarzyszącą 50 - - 50
Budowa tramwaju na Gocław w Warszawie wraz z zakupem taboru - 18 - 18
Zakup taboru tramwajowego dla obsługi tras tramwajowych w Warszawie 20 - 20 40
- 5 - - 5
suma (zamówienie podstawowe) 85 18 20 123
opcje
- 45 45 - 90
SUMA (zamówienie podstawowe + opcje) 130 63 20 213
na podstawie informacji prasowej TW


Kryteriami oceny bedą: cena - 53% wagi i rozwiązania techniczne i parametry ekonomiczne tramwaju - 47% wagi.

KRYTERIA OCENY
parametr waga
cena 53%
pracochłonność czynności obsługowych do przebiegu 1 mln km 20%
zużycie energii 9%
najwyższy nacisk na osi tramwajów na tor5%
długość płaskiej podłogi 3%
odległość dolnej krawędzi otworu drzwi dwustrumieniowych od osi wzdłużnej tramwaju 2%
nachylenie podłogi 2%
poziom dźwięku na zewnątrz tramwaju2%
poziom dźwięku wewnątrz tramwaju podczas postoju 2%
okres gwarancji 2%
na podstawie informacji prasowej TW


Warunkiem udziału w przetargu było spełnienie wymagań formalnych (wynikających z Ustawy o zamówieniach publicznych) oraz technicznych (technicznym warunkiem przyjęcia oferty do oceny było wykazanie się dostawą w ciągu ostatnich 3 lat co najmniej 15 szt. fabrycznie nowych tramwajów z napędem energoelektronicznym i niską podłogą, posiadających dopuszczenie do eksploatacji (homologację) w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej.
Otwarcie ofert zaplanowano pierwotnie na 27 marca 2017r.
W trakcie przetargu TW odpowiedziało na 525 pytań, wprowadzając równocześnie kilkanaście zmian do SIWZ. Najbardziej zaskakującą było dopuszczenie także oferentów dotychczas nie produkujących taboru na rynek UE. Odpowiedzi na pytania i zmiany SIWZ oraz wnioski oferentów o przedłużenie czasu na przygotowanie ofert spowodowały kilkukrotne przełożenie terminu otwarcia ofert. Ostatecznie ustalono go na 16 maja 2017r. Krótko przed tą datą do TW wpłynęło odwołanie firmy Alstom Konstal od SIWZ. Odwołanie to zostało odrzucone przez Krajową Izbę Odwoławczą w dniu 16 maja - spowodowało jednak kolejne przesunięcie terminu składania ofert (o co zresztą najprawdopodobniej chodziło składającemu odwołanie). W dniu 19 maja 2017r. nastapiło otwarcie ofert. Ostatecznie wpłynęło 5 ofert, natomiast kolejny oferent - CAF - poinformował o nie składaniu oferty. Przy otwarciu oferty TW sp. z o.o. podało że na zakup tramwajów przewidziano kwotę 2 323,06 mln zł (brutto) - co oznacza że tylko 2 oferentów (konsorcjum Stadler-Solaris oraz Hyundai Rotem) mieści się w budżecie zamawiającego.

ZŁOŻONE OFERTY   (ALFABETYCZNIE)
oferent cena netto cena brutto
Alstom Konstal S.A. b.d. 3 418,51 mln zł
Hyundai Rotem Company 1 817,82 mln zł (2 235,91 mln zł) 1)
PS PESA Bydgoszcz S.A. b.d. 2 722,0 mln zł
Škoda Transportation a.s. 2 211,40 mln zł (2 720,02 mln zł) 1)
Stadler Polska sp. z o., Solaris Bus&Coach S.A., Solaris Tram sp. z o.o. (konsorcjum) b.d. 2 208,51 mln zł
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji prasowej podanej przez TW sp. z o.o.
1) przeliczenie z ceny ofertowej netto


W dniu 11 sierpnia 2017r. ogłoszono wyniki przetargu. Odrzucono oferty konsorcjum Stadler Polska sp. z o., Solaris Bus&Coach S.A., Solaris Tram sp. z o.o. oraz firmy Alstom Konstal S.A. Spośrod trzech pozostałych najlepszą okazała się oferta firmy Škoda Transportation a.s.

WYNIKI OCENY OFERT W PKT.  (ALFABETYCZNIE)
parametr Hyundai Rotem Company PS PESA Bydgoszcz S.A. Škoda Transportation a.s.
cena 53,000 43,455 43,702
pracochłonność czynności obsługowych do przebiegu 1 mln km 13,629 14,831 20,000
zużycie energii 3,350 3,332 9,000
najwyższy nacisk na osi tramwajów na tor2,175 1,337 1,256
długość płaskiej podłogi 3,000 2,937 2,554
odległość dolnej krawędzi otworu drzwi dwustrumieniowych od osi wzdłużnej tramwaju 2,000 2,000 2,000
nachylenie podłogi 2,000 2,000 2,000
poziom dźwięku na zewnątrz tramwaju2,000 2,000 2,000
poziom dźwięku wewnątrz tramwaju podczas postoju 2,000 2,000 1,200
okres gwarancji 2,000 2,000 2,000
SUMA 85,154 75,892 85,712
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji prasowej podanej przez TW sp. z o.o.


Równocześnie - z powodu przekroczenia kwoty przewidzianej przez zamawiającego przez cenę najkorzystniejszej oferty - przetarg został unieważniony.
Decyzja TW nie zakończyła jednak procedury. Od unieważnienia przetargu odwołali się Hyundai oraz konsorcjum Solaris i Stadler - obaj oferenci domagali się wykluczenia z postępowania oferty Skody. Dodatkowo konsorcjum Solarisa i Stadlera domagało się przywrócenia własnej oferty i wykluczenia oferty firmy Hyundai.
Rozstrzyganie postępowania przeciągało się. Powołany przez Krajową Izbę Odwoławczą biegły pod koniec listopada (czyli tuż przed upływem terminu wyznaczonego na połowę grudnia) odmówił wydania opinii. KIO powołała więc kolejnego biegłego.

Na podstawie opinii tegoż biegłego, W dniu 27 lutego 2018r. KIO wydała wyrok. Na jego mocy, oferta Skody została wykluczona z postępowania jako niespeniająca warunków SIWZ (KIO uznała, że Skoda zaoferowała nierealne parametry zużycia energii - tym samym uwzględniono odwołania firmy Hyundai i konsorcjum Solaris&Stadler w tym zakresie), równocześnie unieważniono czynność unieważnienia postępowania. Tym samym Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. musiały dokonać ponownej oceny ofert. Jednakże KIO nie przywróciła oferty Solaris-Stadler. Równocześnie KIO zwróciła uwagę na element nie będący przedmiotem odwołania ale w ocenie Izby znaczący dla postępowania przetargowego - arbitrzy - oddalając skargę Skody i Stadlera - stwierdzili, że działanie zamawiającego w zakresie poprawy formularza cenowego szkoleń, złożonego przez Hyundaia, było niezgodne z prawem zamówień publicznych (zdaniem KIO w ofercie tej firmy zabrakło wyceny dodatkowych szkoleń, które były także objęte przedmiotem zamówienia - Tramwaje Warszawskie nie mogły więc uznać tej wady za oczywistą omyłkę i jej poprawić).

W dniu 16 marca 2018r. Tramwaje Warszawskie odniosły się do wyroku KIO. Zgodnie z decyzją Krajowej Izby Odwoławczej, unieważniły swoją wcześniejszš decyzję o wyborze oferty Skoda i unieważnieniu przetargu. Następnie spółka odrzuciła ofertę Skody jako nie odpowiadającą SIWZ. Następnie Tramwaje Warszawskie, powołując się na uzasadnienie wyroku KIO, odrzuciły ofertę firmy Hyundai Rotem. Tym samym jedyną ważną ofertą pozostała oferta Pesy. Z uwagi jednak na przekraczenie budżetu zamawiającego, TW podjęły ponownie decyzję o unieważnieniu postępowania.

Obaj producenci odwołali się od tego rozstrzygnięcia. Pesa przekonywała, że w istocie zamawiający może podnieść budżet. Hyundai stwierdził natomiast, że uwaga KIO o niezasadnej poprawce formularza ofert przez TW nie była wiążąca, gdyż nie była ona objęta zarzutami odwołania konsorcjum Solarisa i Stadlera.

W dniu 25 kwietnia 2018r. Krajowa Izba Odwoławcza wydała orzeczenie w sprawie odwołań po drugim unieważnieniu przetargu. Arbitrzy KIO uznali argumenty firmy Huyndai i tym samym nakazali unieważnienie unieważnienia postępowania, unieważnienie odrzucenia oferty firmy Hyundai i ponowną ocenę ofert. Natomiast odwołanie Pesy zostało oddalone.
TW zrealizowało wyrok KIO, unieważniając odrzucenie oferty Hyundai Rotem Company. Zgodnie z procedurą przetargową, Hyundai zosłał wezwany do złożenia dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu i brak podstaw do wykluczenia.

Tymczasem prezes Urzędu Zamówień Publicznych w maju 2018r. złożył do sądu skargę na wyrok KIO nakazujący TW wybór oferty Hyundai. Uzasadnieniem była sprzeczność między dwoma orzeczeniami w zakresie oceny zasadności poprawienia tej samej oferty złożonej w postępowaniu. Skargę do prezesa UZP złożyli też inni uczestnicy postępowania, którzy argumentowali, że (drugie) rozstrzygnięcie KIO odbiega od dotychczasowej praktyki orzeczniczej w podobnych sprawach dotyczących poprawienia innej omyłki w ofertach.

W dniu 27 lipca 2018r. Tramwaje Warszawskie, po ocenie otrzymanych od firmy Hyundai dodatkowych dokumentów, zakończyły ponowną ocenę ofert. Koreański producent został kolejny raz wykluczony z postępowania, tym razem z powodu złożenia dokumentów o orzeczeniu (wyrokiem sądu w Korei) czasowego zakazu uczestnictwa firmy Hyundai w zamówieniach publicznych. W ocenie TW zakaz ten spowodował konieczność wykluczenia Hyundaia z postępowania. Jedyną ważną ofertą pozostała oferta Pesy ale z uwagi na przekroczenie budżetu przetarg po raz trzeci został unieważniony.

W dniu 23 sierpnia 2018r. Sąd Okręgowy wydał orzeczenie oddalające odwołanie firmy Hyundai - tym samym uznano, że oferta tej firmy w drugim rozstrzygnięciu została odrzucona zasadnie. Sąd oddalił też odwołanie konsorcjum Stadler&Solaris od pierwszego rozstrzygnięcia przetargu TW, potwierdzając że jego oferta została odrzucona przez TW prawidłowo. Decyzja sądu oznacza już prawomocne zamknięcie przetargu (pomimo że równocześnie KIO rozpatrywało odwołanie Hyundaia od trzeciego unieważnienia).

W dniu 27 sierpnia 2018r. Krajowa Izba Odwoławcza uznała że koreański zakaz ubiegania się o zamówienia sądowe, który obowiązywał w innym segmencie działalności (wojskowym) i który już wygasł - nie obowiązuje w Polsce. Tym samym KIO nakazała unieważnienie (trzeciego) unieważnienia przetargu i unieważnienie wykluczenia oferty Hyundai Rotem Company oraz powtórzenie oceny ofert. Spełniając wyrok KIO Tramwaje Warszawskie zdecydowały o unieważnieniu (trzeciego) unieważnienia postępowania oraz unieważnieniu czynności wykluczenia oferty Hyundai Rotem Comapny. Była to jednak tylko czynność formalna - postępowanie zostało wyrokiem Sądu Okręgowego prawomocnie unieważnione na wcześniejszym etapie (drugiego unieważnienia przetargu).





W dniu 14 wrzeœnia 2018r. Tramwaje Warszawskie ogłosiły kolejny przetarg na zakup 213 tramwajów całkowicie niskopodłogowych, jedno i dwukierunkowych - w tym 123 szt. w zamówieniu podstawowym oraz 90 w ramach opcji. Większoœć oczekiwanych rozwišzań technicznych została powtórzona z zapisów poprzedniego przetargu - utrzymano wymóg by wózki skrajne zarówno w krótkich, jak i długich wagonach były skrętne. Podłoga nad wózkami skrętnymi mogła być wyżej o maksimum 15 cm niż podłoga w pozostałej części wagonu, jednakże zmiana wysokości musiała być bezstopniowa (uzykana wyłącznie za pomocą pochylni o możliwie najniższym kącie nachylenia). Oprócz dostawy wagonów tramwajowych, zamówienie obejmowało specjalistyczne wyposażenie obsługowe w tym pakiet naprawczy, pakiet eksploatacyjny, pakiet materiałów niezbędnych do wykonania naprawy głównej oraz wykonywanie napraw powypadkowych w okresie trwania gwarancji.
Spółka zakłada, że umowę uda się podpisać wiosną 2019r. SIWZ przewidywał że pierwsze 2 tramwaje "typu 1" zostaną dostarczone po 22 miesiącach od podpisania umowy, pierwszy tramwaj "typu 2" po 26 miesiącach od podpisania umowy, natomiast pierwszy tramwaj "typu 3" po 30 miesiącach od podpisania umowy. Termin realizacji zamówienia podstawowego okreœlono na 31 październik 2022r, termin realizacji opcji - na 31 październik 2023r.


ZAMAWIANY TABOR
zamówienie podstawowe
projekt dwukierunkowe do 33m jednokierunkowe do 33m jednokierunkowe do 24m suma
Budowa wybranych odcinków tras tramwajowych w Warszawie wraz z zakupem taboru 10 - - 10
Budowa trasy tramwajowej do Wilanowa wraz z zakupem taboru oraz infrastrukturą towarzyszącą 50 - - 50
Budowa tramwaju na Gocław w Warszawie wraz z zakupem taboru - 18 - 18
Zakup taboru tramwajowego dla obsługi tras tramwajowych w Warszawie 20 - 20 40
- 5 - - 5
suma (zamówienie podstawowe) 85 18 20 123
opcje
- 45 45 - 90
SUMA (zamówienie podstawowe + opcje) 130 63 20 213
na podstawie ogłoszenia o przetargu


W porównaniu do poprzedniego przetargu, znacząco zmieniono kryteria wyboru dostawcy. Według informacji podanych przez spółkę, ma to skrócić czas wyboru wykonawcy a kryteria zostały tak opisane, by ich ewentualna ocena sądowa nie trwała miesiącami. Najważniejsza zmiana polega na dostosowaniu wagi do realiów, dzięki czemu zaniżenie przez jakiegoœ oferenta jednego z elementów nie dawało mu sztucznej przewagi. Widoczne jest to w kwestii zużycia energii - zadeklarowanie zużycia poniżej wyznaczonego poziomu nie będzie już punktowane. Dodatkowo zastosowano preferencje dla rynków unijnych - co najmniej 50% wartoœci dostaw ma pochodzić z krajów UE lub z którymi UE ma zawarte umowy o równym traktowaniu przedsiębiorców.



Kryteriami oceny bedą: cena - 64% wagi i rozwiązania techniczne i parametry ekonomiczne tramwaju - 36% wagi.

KRYTERIA OCENY
parametr waga
cena 64%
zużycie energii 12%
najwyższy nacisk na osi tramwajów na tor5%
długość płaskiej podłogi 3%
odległość dolnej krawędzi otworu drzwi dwustrumieniowych od osi wzdłużnej tramwaju 2%
nachylenie podłogi 2%
odległość pomiędzy pierwszymi drzwiami i czołem tramwaju 2%
poziom dźwięku na zewnątrz tramwaju2%
poziom dźwięku wewnątrz tramwaju podczas postoju 2%
plan utrzymania tramwaju4%
okres gwarancji 2%
na podstawie SIWZ


Warunkiem udziału w przetargu jest spełnienie wymagań formalnych (wynikających z Ustawy o zamówieniach publicznych) oraz technicznych (technicznym warunkiem przyjęcia oferty do oceny jest wykazanie się dostawą w ciągu ostatnich 3 lat co najmniej 15 szt. fabrycznie nowych tramwajów z napędem energoelektronicznym i niską podłogą, posiadających dopuszczenie do eksploatacji (homologację) w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej.
Otwarcie ofert zaplanowano pierwotnie na 25 października 2018r.
W trakcie przetargu TW odpowiedziało na 401 pytań, wprowadzając równocześnie kilkanaście zmian do SIWZ. Odpowiedzi na pytania i zmiany SIWZ oraz wnioski oferentów o przedłużenie czasu na przygotowanie ofert spowodowały dwukrotne przełożenie terminu otwarcia ofert (kolejno na 4 oraz na 11 grudnia 2018r.). W dniu 11 grudnia 2018r. nastapiło otwarcie ofert. Ostatecznie wpłynęły 3 oferty oraz dwa listy (od firm CAF i Siemens) informowujące o nie składaniu oferty. Przy otwarciu oferty TW sp. z o.o. podało że na zakup tramwajów przewidziano kwotę 2 323,06 mln zł (brutto) - co oznacza że tylko jeden oferent (Hyundai Rotem) mieści się w budżecie zamawiającego.

ZŁOŻONE OFERTY   (ALFABETYCZNIE)
oferent cena netto cena brutto
Hyundai Rotem Company 1 825,98 mln zł (2 245,95 mln zł) 1)
PS PESA Bydgoszcz S.A. b.d. 2 836,8 mln zł
Stadler Polska sp. z o., Solaris Tram sp. z o.o. (konsorcjum) b.d. 2 473,52 mln zł
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji prasowej podanej przez TW sp. z o.o.
1) przeliczenie z ceny ofertowej netto


W ofercie złożonej przez konsorcjum Stadler Polska i Solaris Tram znalazła się informacja o innych terminach dostaw niż wymagane w SIWZ - co ciekawe oferent zastrzegł preferowane przez siebie terminy dostaw jako tajemnicę przedsiębiorstwa. Korzystając z zapisów Ustawy o zamówieniach publicznych TW sp. z o.o. uznała że treść zastrzeżeń nie stanowi tajemnicy predsiębiorstwa i ujawniła terminy dostaw zaproponowane przez konsorcjum - okazało się że Stadler Polska i Solaris Tram były w stanie dostarczyć pierwsze 2 tramwaje "typu 1" po 26 miesiącach od podpisania umowy (zamiast oczekiwanych w SIWZ 22 miesięcy), pierwszy tramwaj "typu 2" po 29 miesiącach od podpisania umowy (zamiast oczekiwanych w SIWZ 26 miesięcy), pierwszy tramwaj "typu 3" po 33 miesiącach od podpisania umowy (zamiast oczekiwanych w SIWZ 30 miesięcy). Co ciekawe - zapisane w SIWZ terminy dostaw pierwszych tramwajów "typu 1" były identyczne jak w pierwszym przetargu a pierwszego tramwaju "typu 3" nawet dłuższy niż w poprzednim przetargu - wtedy jednak konsorcjum uznało że jest w stanie dotrzymać terminów.


W dniu 8 lutego 2019r. ogłoszono wyniki przetargu. Odrzucono ofertę konsorcjum Stadler Polska sp. z o. i Solaris Tram sp. z o.o. Spośrod dwóch pozostałych najlepszą okazała się oferta firmy Hyundai Rotem Company.

WYNIKI OCENY OFERT W PKT.  (ALFABETYCZNIE)
parametr Hyundai Rotem Company PS PESA Bydgoszcz S.A.
cena 64,0000 50,6700
zużycie energii 12,0000 6,0000
najwyższy nacisk na osi tramwajów na tor 1,3374 1,3374
długość płaskiej podłogi 3,0000 2,4975
odległość dolnej krawędzi otworu drzwi dwustrumieniowych od osi wzdłużnej tramwaju 2,0000 2,0000
nachylenie podłogi 2,0000 2,0000
odległość pomiędzy pierwszymi drzwiami i czołem tramwaju 1,8392 2,0000
poziom dźwięku na zewnątrz tramwaju2,0000 2,0000
poziom dźwięku wewnątrz tramwaju podczas postoju 2,0000 0,6000
plan utrzymania tramwaju 4,0000 4,0000
okres gwarancji 2,0000 2,0000
SUMA 96,1766 75,1049
w kolejności alfabetycznej na podstawie informacji prasowej podanej przez TW sp. z o.o.


Rozstrzygnięcie przetargu spowodowało istne trzęsienie ziemi. W obronie przegranej PESY (w międzyczasie upaństwowionej z powodu kłopotów ekonomicznych) stanęli m.in. wojewoda kujawsko-pomorski (w liście skierowanym do prezydenta m.st. Warszawy pisał m.in. "W trosce o dobro polskiej firmy i zatrudnionych w niej pracowników zwracam się do Pana Prezydenta o ponowne, wnikliwe przeanalizowanie wszystkich aspektów 'za' i 'przeciw' oraz o podjęcie decyzji z korzyścią dla rodzimego przemysłu"), europoseł Kosma Złotowski (w liście skierowanym do Komisji Europejskiej zapytywał, czy ta zbada wyniki warszawskiego przetargu "w zakresie nieuczciwej konkurencji" i pod kątem zaoferowania rażąco niskiej ceny przez koreańską firmę oraz czy wybór firmy Hyundai "daje gwarancję efektywnego wykorzystania funduszy europejskich". Równocześnie CBA poprosiło Tramwaje Warszawskie o wgląd w dokumentację przetargową i kopie dokumentów.

W dn. 18 lutego 2019r. od wyniku przetargu odwołała się PESA SA, zarzucając nieprawidłości formalne oferty konkurenta oraz nieprawidłową wycenę, brak posiadanych zasobów i niemożność terminowego wykonania zamówienia przez koreańską firmę. PESA podnosiła, że zgodnie z "ogólnie dostępną wiedzą, potwierdzoną w środkach masowego przekazu", konkurent nie posiada zorganizowanego zaplecza, umożliwiającego realizację zamówienia ani nie opracował koncepcji realizacji zamówienia - co oznacza niemożność dotrzymania terminów i zaoferowanie nierealnej ceny. PESA zarzucała również konkurentowi "poważne naruszenie obowiązków zawodowych", polegające na nienależytym wykonaniu przez Hyundai umowy na dostawy elektrycznych zespołów trakcyjnych dla Kolei Ukraińskich - według relacji prasowych pojazdy miały zawierać błędy konstrukcyjne.
Po kilku posiedzeniach (w trakcie których m.in. oddalono wniosek PESA SA o powołanie biegłego), w dniu 27 marca 2019r. KIO wydała orzeczenie. KIO odrzucila podstawowe zarzuty bydgoskiego producenta - w uzasadnieniu podano, że zamawiający nie wymagał przedstawienia koncepcji realizacji zamówienia, natomiast uznano, że Hyundai ma zaplecze produkcujne (koreańska firma poinformowała, że tramwaje powstaną w funkcjonującym zakładzie w Changwon) i podjął działania zabezpieczające dostępność kluczowych komponentów i transport morski. Odrzucono również zarzut rażąco niskiej ceny. Kwestia nienależytego wykonania przez Hyundai zamówienia dla Kolei Ukraińskich okazała się na tyle wątpliwa, że PESA sama wycofała się z podniesionego zarzutu. Uznany został jedynie zarzut zaniechania przez TW wezwania do wyjaśnienia wątpliwości związanych z treścią "zaświadczenia płacenia podatków", złożonego przez Hyundai oraz tego, czy w Korei wydaje się dokument potwierdzający brak odroczeń lub zaległości podatkowych w zakresie należności wobec powierników - KIO nakazało zamawiającemu wezwanie Hyundaia do wyjaśnienia tych wątpliwości.
Sentencja orzeczenia wywołała odmienne interpretacje - PESA SA uznała, że "zamawiający będzie musiał unieważnić wybór, wyjaśnić kwestię niezalegania Hyundai z podatkami a potem ewentualnie może dokonać ostatecznego wyboru oferty". Odmienne stanowisko reprezentowały TW sp. z o.o. oraz Hyundai - w ich ocenie sentencja nie zawierała wezwania do unieważnienia rozstrzygnięcia przetargu i ponownego jego rozstrzygnięcia.
Tymczasem w dniu 25 marca 2019r. PESA złożyła do KIO kolejnne odwołanie - powołano się na ujawnione w trakcie postępowania przed KIO nowe informacje dotyczące oferty koreańskiej firmy (w ocenie odwołującego konkurent założył prowadzenie uzgodnień z zamawiającym w sposób niezgodny ze specyfikacją zamówienia).
W dniu 1 kwietnia 2019r. KIO odrzuciła w całości drugie odwołanie bydgoskiego producenta, uznając że jest ono powieleniem pierwszego, już rozpatrzonego odwołania.

Na początku kwietnia strony postępowania otrzymały pisemną wersję wyroku z dnia 27 marca (dotyczącego pierwszego odwołania PESA SA). Zgodnie z pisemną wersją wyroku KIO, Tramwaje Warszawskie musiały unieważnić wybór najlepszej oferty, wezwać Hyundai Rotem Company do wyjaœnień, a następnie ponownie rozstrzygnąć przetarg.
W dniu 11 kwietnia 2019r. Tramwaje Warszawskie, zgodnie z decyzją KIO, unieważniły czynność wyboru najkorzystniejszej oferty i wezwały Hyundai Rotem Company do wyjaśnienia kwestii zaświadczeń podatkowych wydawanych w Korei.

W dniu 15 kwietnia 2019r., po złożeniu przez Hyundai Rotem Company dokumentów wyjaśniających, Tramwaje Warszawskie ponownie rozstrzygnęły przetarg na dostawy nowych tramwajów. Ponownie jako najkorzystniejsza została wybrana oferta firmy Hyundai Rotem Company.
PESA SA nie odwołała się ani do sądu od obu wyroków KIO ani do KIO od ponownego wyboru przez TW sp.z o.o. oferty Hyundai. Równocześnie ujawniono, że przetargiem nie zajmie się Komisja Europejska - w odpowiedzi skierowanej do europosła wskazano, że to do obowiązków poszczególnych państw należy zapewnienie takich warunków, by zamówienia ze œrodków unijnych były realizowane w sposób prawidłowy. Tym samym TW pozostało czekać na zakończenie obowiązkowej kontroli uprzedniej dokonywanej przez prezesa Urzędu Zamówień Pulicznych. Kontrola ta zakończyła się 30 maja - prezes UZP nie stwierdził żadnych naruszeń.

W dniu 12 czerwca 2019r. w obecności wiceprezydenta Warszawy Roberta Soszyńskiego i ambasador Korei Południowej Miry Sun, Tramwaje Warszawskie podpisały umowę z Hyundai Rotem Company na dostawy 123 nowych tramwajów z opcją na zwiększenie zamówienia o kolejne 90 pojazdów.



podstronę opracowano na podstawie informacji prasowych (prasa codzienna i specjalistyczna), informacji zawartych w Biuletynach UZP oraz udostępnionych publicznie materiałów przetargowych TW sp. z o.o. i informacji przekazanych przez Tramwaje Warszawskie sp. z o.o.
podstronę opracowano bez współpracy z którymkolwiek producentem taboru tramwajowego

07.07.2019 NAPISZ DO AUTORA © MKM 101