W kwietniu 1928r. Tramwaje m.st. Warszawy złożyły kolejne zamówienie na nowy tabor
- tym razem zamówiono 10 wagonów silnikowych (później oznaczonych jako typ E) oraz 20 doczep (w 2 wersjach).
Nowe wagony silnikowe zostały wyprodukowane w stołecznych zakładach Lilpop, Rau & Loewenstein.
Wagony typu E były ostatnią serią wagonów o tradycyjnym wyglądzie - z dachem latarniowym z 8 uchylnymi okienkami i na wpół otwartymi pomostami.
wizualnie i konstrukcyjnie wagony nie odróżniały się znacząco od dotychczas sprowadzanych wagonów typów
C i D.
Pudło było konstrukcji drewnianej, natomiast ramy okienne były wykonane z metalu, charakterystyczny był
wygląd ścian czołowych - o obrysie wielobocznym (w poprzednich typach były zaokrąglone). Wagon posiadał fabrycznie przeszklone pomosty,
przeszklenie podzielone było na pięć segmentów - we wszystkich okna były pełne. Z pomostu do wnętrza prowadziły podwójne rozsuwane drzwi,
jednakże układ ławek w wnętrzu przedziału pasażerskiego był identyczny jak wagonach
typów A i B
- wszystkie ławki poprzecznie do kerunku jazdy.
Podobnie jak w wagonach typów
C i D.
na dachu zastosowano jedną lampę podświetlającą tarczę z numerem linii od dołu, fabrycznie zamontowane widełki
na okrągłe tarcze numerowe i wbudowane górne gniazda do kabla oświetlenia dla doczep.
Nastawniki stosowane w wagonach E pochodziły z żychlińskiej fabryki Brovn-Boveri,
posiadały 9 pozycji jazdy (pięć szeregowych i cztery równoległe) oraz 6 pozycji hamowania.
Podwozie było podobne jak w wagonach typu C.
Wagony przyjęto na stan we wrześniu 1928 r., otrzymały one numery 311, 312 i 314-321, po roku oznaczono je typem E.
Wszystkie wagony E stacjonowały w zajezdni Rakowiec.
Spośród 10 wagonów E posiadanych przed wojną - po wojnie odbudowano tylko trzy - o nr tab. 314, 319 oraz 321.
Ze względu na powojenne trudności przy odbudowie i uruchamianiu taboru, wagon nr 321 służył w latach 1946-47 jako doczepa (bez zmienionego numeru).
W grudniu 1954r. zdjęto ze stanu wagon o nr tab. 319, zaś w listopadzie 1955r. skreślono ze stanu pozostałe dwa wagony 314 i 321.
Wagony 314 i 321 przekazano do Gorzowa Wlkp., gdzie otrzymały numery 6 i 7
(wagon nr 6 został w Gorzowie skasowany już w 1958r., drugi wagon wycofano w 1962r.).
Z wagonu 319, który pozostał w Warszawie zbudowano - wykorzystując jego kratownicę i podwozie - wagon transportowy nr 2211
(przy czym jako przód tego wozu gospodarczego wykorzystano pomost z wagonu typu A) - wagon ten został skreślony w 1975r.