TRAMWAJE WARSZAWSKIE
STRONA PRYWATNA


WAGONY TYPÓW 105N-MW, 105N-MWAs, 105N2k*


Stopiątki posiadają w swojej konstrukcji wiele elementów awaryjnych lub technologicznie przestarzałych, podnoszących koszt codziennej eksploatacji tramwaju. Podczas remontów niektóre z nich były zastępowane nowszymi, bardziej zaawansowanymi technologicznie (m.in. przetwornice statyczne zamiast wirujących), montowane były też elementy ułatwiające codzienną eksploatację (m.in połówkowe pantografy, napędy drzwi IFE, wyłączniki szybkie, zintegrowane gniazda sterowania ukrotnionego) - były to jednak tylko niewielkie modyfikacje. Dopiero od 2000r. rozpoczęto w ZNT T-3 poważne modernizacje stopiątek, ze zmianą układu rozruchu włącznie.
W ten sposób w latach 2000-2006 zmodernizowano 12 wagonów:

wersja I   (105N-MW).
wagony otrzymały impulsowy układ rozruchu oparty na tranzystorach IGBT, pozostawiono natomiast silniki prądu stałego. Zmodernizowane wagony posiadają także przetwornicę statyczną (produkcja Instytut Elektotechniki), nowy pulpit motorniczego ze zintegrowanym wyświetlaczem komputera pokładowego (sterowanie odbywa się za pomocą ręcznego zadajnika jazdy), nowe wózki (z dodatkowymi amortyzatorami), pupity manewrowe, zintegrowane gniazda sterowania ukrotnionego Aviotech 10-25, pantografy połówkowe OTK-2 z elektrycznym mechanizmem opuszczania pantografu (sterowanie pantografem odbywa się z pulpitu motorniczego), okna uchylne, maszyny drzwiowe IGE/IFE. Zamiast dziesiątków metrów kabli zastosowana jest szyna CAN. Zmienione jest wnętrze przedziału pasażerskiego (zastosowano wykładzinę antypolizgową, nowe siedzenia produkcji TAPS, znane z wagonów 105N2k/2000) oraz ogrzewanie (zastosowano termowentylatory).

wersja I A
Wagony 2006 i 2007 (wyprodukowane jako 105NT w 1989r).
Wagony posiadają oryginalne czterodrzwiowe pudła z trzema dużymi i dwoma małymi klapami wentylacyjnymi w dachu. Drugi wagon składu (2007) jest doczepą czynną z dodatkowym pulpitem manewrowym z przodu.
Przebudowa wagonów odbyła się w T-3 w okresie od 29 sierpnia 2000r. do 5 lipca 2001r. Od lipca 2001r. wagony jeździły na próbach, po raz pierwszy liniowo wyjechały 17 sierpnia 2001r. Początkowo po modernizacji pozostawiono typowe tablice informacyjne, jednak na początku kwietnia 2002r. wagony otrzymały system informacji przystankowej BUSE z wyświetlaczami.
W 2011r. skład został poddany remontowi - wprowadzono wtedy zmiany typowe dla standardu 2009 (kwadratowe przednie punkty świetlne, nowe oświetlenie przedziału pasażerskiego). Jesienią 2013r. oba wagony zostały poddane remontowi NG-E, w ramach którego zostały ponownie zmodernizowane, tym razem do typu 105Ni. Od stycznia 2014r. oba wagony wróciły (nadal w składzie) do ruchu liniowego.

   
 
       


wersja I B
wagony 1363 i 1364 (wyprodukowane jako 105Na w 1991r).
Wszystkie wagony są sterownicze, posiadają oryginalne czterodrzwiowe pudło z pięcioma małymi klapami wentylacyjnymi w dachu i zamontowanymi podczas modernizacji uchylnymi oknami oraz napędy drzwi typu IFE (zainstalowane podczas poprzedniego NG). W obu wagonach mimo modernizacji pozostawiono typowe tablice kierunkowe.
Przebudowa wagonów 1363 i 1364 odbyła się w T-3 w okresie kwiecień 2003r. - styczeń 2004r. (choć w rzeczywistości przez pierwsze 7 miesięcy wagony stały w ZNT T-3 i prace modernizacyjne ruszyły dopiero w listopadzie 2003r.). Odbiór wagonów nastąpił w dniu 8 stycznia 2004r. (przez pierwszy tydzień oba wagony figurowały w ewidencji R-3 Mokotów, dopiero 16 stycznia 2004r. zostały przekazane na R-1 Wola). Po krótkim okresie jazd próbnych skład 1364+1363 pojawił się w dniu 5 lutego 2004r. w ruchu liniowym (rano na dodatku na linii 24, popołudniu na dodatku na linii 26). W czerwcu 2013r. skład rozłączono - od tego czasu wagon 1364 kursował solo, natomiast 1363 był odstawiony.
Pod koniec 2013r. wagony zostały poddane remontowi - oprócz zmian typowych dla standardu 2009 (kwadratowe przednie punkty świetlne, nowe oświetlenie przedziału pasażerskiego), wagony zostały ponownie zmodernizowane, tym razem do typu 105Ni, a wagon 1363 został dodatkowo przystosowany do ruchu solo. Od początku grudnia 2013r. oba wagony wróciły jako solówki do ruchu liniowego.

   
 
       


wersja I C
Wagony 1391''' i 1392" (wagon 1392" wyprodukowany jako 105Nb/e w 1994r, wagon 1391''' był złożony w 1998r. w ZNT T-3 z pudła typu 105Na (prod. 1997r.) i aparatury elektrycznej typu 105Nb/e - stąd był oznaczony jako 105Nb/e)
Po modernizacji oba wagony stały się sterownicze, posiadają pudła trzydrzwiowe z napędami drzwi IFE (przebudowane z czterodrzwiowych) oraz pięcioma małymi klapami wentylacyjnymi w dachu.
Skład 1392"+1391''' (przebudowany w okresie październik 2001r. - czerwiec 2002r.) po raz pierwszy po modernizacji wyjechał liniowo 24 lipca 2002r. (linia 25).
W 2011r. skład został poddany remontowi - wprowadzono wtedy zmiany typowe dla standardu 2009 (kwadratowe przednie punkty świetlne, nowe oświetlenie przedziału pasażerskiego), dodatkowo wagon 1392" stracił przednie gniazda sterowania ukrotnionego. W lipcu 2012r. skład rozłączono W 2013r. - wagon 1392" kursował od tego czasu solo, natomiast 1391''' przez długi czas był odstawiony, do ruchu liniowego (także jako solówka) wrócił dopiero w styczniu 2013r. Jesienią 2013r. oba wagony zostały poddane remontowi NG-E, w ramach którego zostały ponownie zmodernizowane, tym razem do typu 105Ni. Od października 2013r. oba wagony wróciły (nadal jako solówki) do ruchu liniowego.

 
   


wersja II   (105N-MWAs)
Wagony 2008 i 2009, wyprodukowane jako
106Na w 1992r.
W ramach modernizacji zastosowano impulsowy układ rozruchu oparty na tranzystorach IGBT z układem falownikowym i 4 silnikami asynchronicznymi prądu przemiennego STDa-200L4 o mocy 50kW każdy (prod. EMIT Żychlin). Zamontowano przetwornicę statyczną nowego typu (produkcja Instytut Elektotechniki), zamontowano zintegrowane gniazda sterowania ukrotnionego Aviotech 10-25 (w obu wagonach z przodu i tyłu), zamontowano pantografy połówkowe OTK-2 z elektrycznym mechanizmem opuszczania pantografu (sterowanie pantografem odbywa się z pulpitu motorniczego). Wymieniono pulpit (zainstalowano m.in. zintegrowany wyświetlacz komputera) - sterowanie odbywa się za pomocą ręcznego zadajnika jazdy. Z tyłu obu wagonów (oba wagony pozostały sterowniczymi) zainstalowano nowe pulpity do jazdy manewrowej. Co ciekawe podczas modernizacji wagonów nie wymieniono ani nie zmodernizowano wózków jezdnych. Zmieniono sposób ogrzewania wagonów (zastosowano termowentylatory), wymieniono okna przesuwne na uchylne, zastosowano napędy drzwi typu IGE z plastikowymi płatami drzwiowymi oraz przyciskami do otwierania drzwi przez pasażera (zewnetrzne nowego typu, wewnętrzne - identyczne jak w 105N2k/2000). Odnowiono całkowicie wnętrze, m.in. montując nowe siedzenia prod. Taps (jak w 105N2k/2000).
Przebudowa wagonów odbyła się w T-3 w okresie 2000r. - marzec 2003r. (przy czym przez pierwsze 2 lata na R-1 wykonano tylko niewielki zakres prac modernizacyjnych, przebudowa ruszyła w pełni dopiero po oficjalnym przekazaniu wagonów do ZNT T-3 w dn.03.07.2002r). Od marca 2003r. wagony (połączone w odwrotnej niż dotychczas kolejności) jeździły na próbach. Na początku października wagony uzyskały homologację i w dniu 24.10.2003 wyjechały po raz pierwszy liniowo. Niestety okazało się że wagony są wysoce awaryjne i po kilku miesiącach nieregularnej eksploatacji zostały w styczniu 2004r. odstawione na R-1 Wola celem dokonania przez Instytut Elektrotechniki niezbędnych poprawek. Na przełomie lipca i sierpnia 2004r. skład powrócił do ruchu liniowego, nadal jednak kursując z przerwami. 14 stycznia 2005r. skład został przeniesiony na zajezdnię R-2 Praga (gdzie dołączył do pozostałych dwóch stopiątek z silnikami prądu przemiennego - 105Nz). Po dokonaniu dalszych poprawek w aparaturze i układach sterowania znacząco spadła awaryjność wagonów - od tego czasu skład 2008+2009 regularnie kursował w ruchu liniowym. W lipcu 2012r. skład rozłączono - wagon 2008 kursował nadal jako solówka, natomiast 2009 został odstawiony.

Jesienią 2012r. wagony ponownie trafiły na NG - i ponownie zostały zmodernizowane, tym razem do typu 105Ni. Od grudnia 2012r. wagony (ponownie połączone w skład) jeździły na próbach.

 


wersja III   (105N2k)
Wagony otrzymały impulsowy układ rozruchu oparty na tyrystorach GTO (projekt Instytut Elektrotechniki, produkcja Woltan), identyczny jak w wagonach 105N2k. Zamontowano typowy dla modernizowanych wagonów nowy pulpit motorniczego ze zintegrowanym wyświetlaczem komputera pokładowego (sterowanie odbywa się za pomocą ręcznego zadajnika jazdy), zintegrowane gniazda sterowania ukrotnionego Aviotech 10-25, zamiast dziesiątków metrów kabli zastosowana jest szyna CAN. Wagony posiadają pantografy połówkowe OTK-2 z elektrycznym mechanizmem opuszczania pantografu (sterowanie pantografem odbywa się z pulpitu motorniczego), maszyny drzwiowe IFE, pulpity manewrowe oraz uchylne okna. Zmienione jest wnętrze przedziału pasażerskiego (wykładzina antypoślizgowa, nowe siedzenia produkcji TAPS, znane z wagonów 105N2k/2000, ustawione w klasyczny sposób oraz ogrzewanie (zamiast dotychczasowych grzałek zastosowano termowentylatory), zamontowany jest system informacji pasażerskiej BUSE z wyświetlaczami.

wersja III A   (105N2k,   wersja V)
Wagony 2010 i 2011 (wyprodukowane jako 105N1k w 1995r).
Wagony posiadają oryginalne pudła trzydrzwiowe, oba są sterownicze. Podczas przebudowy wymieniono aparaturę, natomiast bez zmian pozostawiono fabrycznie już zamontowane pantografy połówkowe OTK-2 z elektrycznym mechanizmem opuszczania pantografu (sterowanie pantografem odbywa się z pulpitu motorniczego), maszyny drzwiowe IFE, pulpity manewrowe i uchylne okna. We wnętrzu przedziału pasażerskiego zmieniono ogrzewanie oraz wymieniono siedzenia na wyściełane tkaniną prod. TAPS - obecnie są one ustawione w klasyczny sposób (podczas przebudowy zlikwidowano podwójne 3-4 siedzenie po lewej stronie).
Skład 2010+2011 (przebudowany w okresie sierpień 2004r. - styczeń 2005r.) przez dłuższy czas był w fazie jazd próbnych (co wynikało z testowania odmiennej od dotychczasowych modernizacji aparatury), pierwszy raz wyjechał liniowo 14 marca 2005r. (linia 1).
Pod koniec 2015r. wagony zostały poddane remontowi - oprócz zmian typowych dla standardu 2009 (kwadratowe przednie punkty świetlne, nowe oświetlenie przedziału pasażerskiego), wagony zostały ponownie zmodernizowane, tym razem do typu 105Ni. Od początku grudnia 2015r. oba wagony wróciły (nadal w składzie) do ruchu liniowego.

   


wersja III B   (105N2k,   wersja VI)
Wagony 1386 i 1390 (wyprodukowane jako 105Nb w 1993r.).
Oba wagony są sterownicze, posiadają oryginalne czterodrzwiowe pudło z pięcioma małymi klapami wentylacyjnymi w dachu i zamontowanymi podczas modernizacji uchylnymi oknami, napędy drzwi typu IFE (zainstalowane podczas poprzedniego NG). Wagony posiadają aparaturę typową dla 105N2k, od poprzedniej wersji modernizacji (oraz od innych wersji wagonów 105N2k) odróżniają się nieznacznie zmienionym ustawieniem przekształtnika i oporników hamowania (sama aparatura jest identyczna). Pozostałe modyfikowane elementy (pulpit motorniczego, pulpit manewrowy, pantografy OTK-2, wykładzina podłogowa, siedzenia i ogrzewanie przedziału pasażerskiego) są takie same jak w pozostałych modernizowanych wagonach.
Przebudowa wagonów 1386 i 1390 odbyła się w T-3 w okresie październik 2005r. - luty 2006r. Próby ruchowe rozpoczęto w lutym 2006r. - poza T-3 pierwszy raz skład 1390+1386 wyjechał w dniu 25 lutego 2006r. Dzień wcześniej (24 lutego 2006r.) oba wagony zostały przekazane z R-3 Mokotów na R-1 Wola. Próby na mieście trwały krótko - już 27 lutego 2006r. zmodernizowany skład pojawił się w ruchu liniowym (linia 8).
Pod koniec 2015r. wagony zostały poddane remontowi - oprócz zmian typowych dla standardu 2009 (kwadratowe przednie punkty świetlne, nowe oświetlenie przedziału pasażerskiego), wagony zostały ponownie zmodernizowane, tym razem do typu 105Ni. W połowie grudnia 2013r. oba wagony wróciły (nadal w składzie) do ruchu liniowego.






Pomimo identycznych ogólnych założeń każda para zmodernizowanych wagonów wykazywała drobne różnice, wpływajšce na obsługę tak przez motorniczych jak i przez zaplecze. Z tego powodu wszystkie wagony typów 105N-MW i 105N-MWAs zgromadzono w zajezdni R-1 Wola. Upływ lat dotknął także i te wagony - aparatura stopniowo stawała się coraz bardziej przestarzała technologicznie, a koszty podzespołów były coraz wyższe. W 2012r. podjęto więc decyzję o kolejnej modernizacji - tym razem wagony otrzymały aparaturę (m.in. nowy typ układu rozruchu oparty o tranzystory IGBT z napędem silnikami prądu stałego oraz wyprowadzenie oporników rozruchowych na dach wagonu) zaprojektowaną od podstaw w należącym do TW Centralnym Laboratorium Energoelektronicznym. Z racji wprowadzanych zmian wagony poddane tej modernizacji otrzymały oznaczenie 105Ni. Pierwszymi wagonami zmodernizowanymi (jesienią 2012r.) do nowego typu 105Ni zostały wagony 2008+2009 (dotychczas typ 105N-MWAs). Modernizacja okazała się udana - w efekcie podjęto decyzję zmodernizowaniu w 2013r. wszystkich wagonów typu 105N-MW do typu 105Ni. W 2015r. takiej samej modernizacji uległy 2 składy uprzednio przebudowane do 105N2k (wersji V i VI) - tym samym zakończono eksploatację ostatnich stopiątek z modernizowanym w latach 2000-2006 układem sterowniczym.



21.01.2016 NAPISZ DO AUTORA © MKM 101